...της άνευ χρήμασι εκδιδομένης ξανθιάς γυναικός το ηλεκτρονικό κιγκλίδωμα...
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα η Μαγδαληνή γράφει ιστορίες.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα η Μαγδαληνή γράφει ιστορίες.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ο Ρομπέν, ο Bένι Μπένυ και ο Μ-πέος



Με ρωτάς αναγνώστη μου γιατί δεν γράφω ιστορίες του μαλακομαγνήτη.
Χμμμμμ. Σε χω καλομάθει νομίζω…(δε γράφω βρε ! γιατί γύρω μας γίνεται της Μαγδαληνής ..τι πιο αχαλίνωτο?…)
Ανασχηματισμοί,Αγανακτισμένοι,Λουκέτα,Σκάνδαλα,Μίζες,Μεσοπρόθεσμα…
Σου χω και κερασάκι !
dvd ! (όχι της Τζούλιας παιδάκι μου)… Συνομιλίες σε dvd σου χω! στημένα παιχνίδια και ντοπαρισμένο παίχτη.
Η δικαιοσύνη έπιασε στα πράσα τους παροικούντες εν τη παράγκα!
Τον κύριο Μ.Πέος , τον Ψωμά του Άδη , τον .. Ιωάννη Γιουρούση ( γιούρια στη χημεία ο νέος! ) Για να δούμε αναγνώστη μου, θα καρπωθεί το δημόσιο τα λεφτά από τις απάτες ή τζάμπα παράσταση?
-Τι λες? Να πάνε και φυλακή ? (σ ακούω εγώ που ψιθυρίζεις!…)
Μπααα! να τους ταΐζουμε κι όλας.? Τα λεφτά να τους πάρουνε και να τους επιβάλλουν κοινωνική εργασία!
Για βάλε τους προαναφερθέντες μεγαλοκυρίους να καθαρίζουν δρόμους, να κουβαλάνε <πάπιες> σε νοσοκομεία….
…………………………………………………………………
Ο Βένιbenny ανέλαβε να σώσει τη χώρα από την τρέλα! Έτσι λοιπόν θα την ανεβάσει στο βουνό, στο Γολγοθά. ! Αλλά μην τον παρεξηγήσεις … Δεν έχεις ακούσει τη λαϊκή ρήση <στα βουνά δεν πάει η τρέλα?> …
Κι εσύ βρε Αγανακτισμένε μου , τι θες και πας πλατεία εεε? Πάρε τα βουνά!
Πάρε τα βουνά να αρχίσεις το αντάρτικο….
……………………………………………………………….
Τέτοια κι άλλα χειρότερα συμβαίνουν αναγνώστη μου και που καιρός για ιστορίες του μαλακομαγνήτη. Άλλος μαγνήτης χρειάζεται τώρα! Ηγετο μαγνήτης!
Υπάρχει μωρέ κανένας Ηγέτης ? κανά μούτρο που να έχει τα ούμπαλα να ζητήσει εθνικές αποζημιώσεις από τους Γερμανούς, τα κλεμμένα λεφτά από τους καρχαρίες τις πολιτικής και της αθλητικής παράγκας?
Κάποιος που να <ενώσει> όλους τους Αγανακτισμένους των κρατών και να απαιτήσουν να διαγραφεί το χρέος όλων των χωρών?
-Τι ? δεν βρίσκετε κανέναν …?.
Ε! Φέρτε μου τον Ρομπέν των Δασών!…


Γιούρια στην πλατεία ορεεεέ…
Α! πριν φύγεις, διάβασε το:

Γεώργιος Σουρής (1853-1919)
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;

Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;

Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;
* * *
Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,
κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια,
ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ
ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.
* * *
Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν
δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
* * *
Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος.
* * *
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
* * *
Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!
* * *
Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα,
πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη...
αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα,
δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει.
* * *
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο,
ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει.
Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ
συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ.
* * *
Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.

Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.
Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.
* * *
Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
* * *


Υ.Σ.
φωτό by baladeur.
Θανκς μέιτ.
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Φασκελοκουκούλωστα !


Που είσαι ρε Μαγδαληνή? Ρε πλατισκουφίτσα?
-Μη! Μη!! τη λες αυτή τη λέξη Γαβριήλ μου..
-Ποια ?
-Το σκουφίτσα! μη το αναφέρεις καθόλου…
-Γιατί?
-Γιατί Γαβριήλ μου, τα χειρότερα πέρασα από αυτό το σκουφίτσα.
-Από το πλατινέ θες να πεις, σε περάσανε πάλι για πόρνη και τα πήρες κρανίο? Δεν το συνήθισες ακόμα?
-Πρώτον αυτό δεν συνηθίζεται, δεν καταπίνεται, και δεύτερον, δεν είναι το πλατινέ η αιτία του κακού. Ο σκούφος μου ήτανε!
-Δηλαδή?
-Άκου τι έγινε…
Γύριζα από το δάσος όπου είχα πάει να συναντήσω το λύκο και να εκπληρώσω το μύθο μου. Ήταν χάραμα, είχε ένα απίστευτο κρύο.. έτρεμα ολόκληρη. Είχα κατεβάσει το σκουφί μέχρι το λαιμό, είχα και τη φράντζα στο μάτι… που να δω!
Κάνω λάθος ξέφωτο, κι αντί να βγω στην Κυβερνουσαλήμ, βγήκα σε μια πόλη που σε μια ταμπέλα διάβασα πως την ελέν Αθήνα….
Κουκουλωμένη , ξενυχτισμένη άρχισα να τριγυρνώ στα σοκάκια .Φτάνω σ ένα μέρος παράξενο, κοίταζα τις τιμές στις βιτρίνες και σκέφτηκα ότι τα ρούχα θα πρέπει να ήταν ραμμένα με χρυσή κλωστή. Τα παπούτσια πρέπει να ήταν από δέρμα ανθρώπου, 3500€ ένα ζευγάρι γόβες? Μα που είμαι? αναρωτήθηκα, μια ταμπέλα με φώτισε ξανά.
Κολαράκι!!! Ά! Μάλιστα το δηλώνουν οι άνθρωποι… κι εγώ τους παρεξήγησα … στο λένε!… θα στο δώσουμε το… Κολονάκι, κι όπου σου χωράει, βάλε το..
Ξαφνικά εκεί που κοίταζα το κόστος της τυρόπιτας και νόμιζα ότι η τιμή αφορούσε το πουκάμισο της διπλανής βιτρίνας, ακούω αλαλαγμό. Κάποιοι με κουκούλα άρχισαν να σπάνε τις βιτρίνες. Οι σύζυγοι των κυριών θα είναι, σκέφτηκα,
βγήκαν οι μαντάμες με τις πιστωτικές κάρτες των ανδρών τους... , ήρθε τώρα το μπιλιέτο και τα πήρανε οι άνθρωποι….
Δεν κράτησε πολύ, πέρασαν , έσπασαν, έφυγαν…
Εγώ έμεινα, τι το ήθελα? Που να ξέρω η ξανθιά! Τόσες ημέρες στο δάσος είχα χάσει τα γεγονότα.
Κουκουλοφόρα ! κουκουλοφόρα! Ο κόσμος άρχισε να με δείχνει με το δάχτυλο και να με πετροβολάει.( είναι της μοίρας μου γραφτό, να με λιθοβολούν, γαμώτο!)
Τι έγινε ρε παιδιά? Τι κουκουλοφόρα? Σκούφος είναι! Το ψόφο της πολικής αρκούδας έχει. Τι να βάλω? κράνος? Σκούφος μάλλινος πλεχτός είναι, είχα πάει για κυνήγι..
Ένας τύπος , περίεργα ντυμένος , με κάτι λαμέ και καμιά εικοσαριά αλυσίδες φώναξε.
-Μικεεε, πάρε τηλέφωνο παιδί μου τον Καραμπατσίδη. –
-Ποιος είναι αυτός? Καινούργιος γκόμενος, κι έχεις το θράσος να μου λες να του τηλεφωνήσω κι όλας?
-Ωχ άρχισες πάλι τα κουλά σου, Μικέ. Ο Καραμπατσίδης είναι εκείνο το καλό παιδί με το παπάκι. Πες του να έρθει…
Α! ωραία , σκέφτηκα, με λυπήθηκε ο άνθρωπος και μου παράγγειλε πίτσα…
Ήρθε ο ντιλίβερι αλλά δεν ήρθε να αφήσει, ήρθε να πάρει.
Πήρε εμένα!
Με πήρε και με σήκωσε δηλαδή. Φαγώθηκε να με γυρνάει από κτήριο σε κτήριο και να ψάχνουμε δυο κύριους. Τον κο Μάρκο και τον κο Γιαννάκη. Έδωσε ο μεγαλοδύναμος και τους εβρήκαμε. Είχανε καταχωνιαστεί σ ένα υπόγειο, είχανε ανάψει καντήλια και τα κοίταζαν.
Τι κάνουν οι κύριοι με τα καντήλια κύριε Καραμπατσίδη μου? Τον ρώτησα.
Α! δεν μπορούν μόνο να τα ακούνε ! θέλουν να τα βλέπουν κι όλας.
(Οι άνθρωποι σε κακό χάλι ήτανε. Τι με θέλανε εμένα?)
-Τι έχουν οι κύριοι, κε Καραμπατσίδι μου?
-Φοβούνται !
-Τι φοβούνται?
Έρχονται ευροεκλογές και σκιάζονται μήπως τους ζητηθεί να πάνε στο νησί.
-Ποιο νησί?
-Ένα είναι το νησί!
-Μάλιστα! Κι εμένα τι με θέλουν, γιατί με έφερες εδώ?
-Κάποιον πρέπει να συλλάβουμε επιτέλους! Να δείξουμε έργο μπας κι εξευμενίσουμε τον κόσμο.
-Και θα συλλάβετε έναν οποιοδήποτε? Έναν αθώο πολίτη, μια ξανθιά επειδή φορούσε κουκούλα?
-Ναι κυρία μου , απαγορεύεται, δεν ενημερωθήκατε? Που ζείτε?
-Στην Κυβερνουσαλήμ.
-Και στην κυβερνουσαλήμ δεν ισχύει κυρία μου ότι οι κουκουλοφόροι είναι τρομοκράτες?
Όχι κύριοι μου! Όχι !
Στην κυβερνουσαλήμ οι τρομοκράτες, φοράνε γραβάτες…..

…………………………………………………………………………….

-Πω, πω μπελάδες που είχες! Και πως κατάφερες και γλίτωσες?
Ας είναι καλά η Πετρούλα, Γαβριήλ μου, ας είναι καλά το κορίτσι. Αυτό με έσωσε..
Άκου τι έγινε …
Ανένδοτος ο Καραμπατσίδης και οι άλλοι δυο… Έπρεπε να με συλλάβουν.
Δεν ξέρω τι κάνετε στην Κυβερνουσαλήμ κοπέλα μου, εδώ απαγορεύεται και θα σε συλλάβουμε (ο Καραμπατσίδης)
-Μα είμαι ξανθιά!
-Δε πα να είσαι και μαβιά,! εγώ θα σε συλλάβω. Είχες καλυμμένο το πρόσωπο σου.
-Τότε θα πρέπει να συλλάβετε και την Πετρούλα,
-Γιατί?
-Γιατί φορούσε τη μάσκα του μπατμαν…
-θα σε συλλάβω και θα συλλάβω κι αυτή! Ανυποχώρητος ο Καραμπατσίδης..

-Κάτσε ρε Καραμπατσίδη! κάτσε κάτω, που θα συλλάβεις την Πετρούλα! (πετάχτηκαν επάνω οι κύριοι Μάρκος και Γιαννάκης)
δε φτάνει που μας μισούν οι νησιώτες, θέλεις να ξεσηκωθεί κι ο κάμπος?????


-Ε! να της ανάψεις ένα κερί της Πετρούλας, Μαγδαληνή μου.
-Μόνο κερί Γαβριήλ μου? Πολύφωτο θα της ανάψω, μπας και δει που βαδίζει και σωθεί το κορίτσι…
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

H Πλατινοσκουφίτσα.



Μια φορά κι ένα καιρό, στο δάσος της Κυβερνουσαλήμ ζούσε μια μεγαλοκοπέλα.
Είχε πατήσει τα 41 αλλά την κοινή λογική δεν την είχε!
Είχε πλατινέ φράντζα μεσ’ το μάτι αυτή!
Τον κόσμο τον κοίταζε με το ένα μάτι, το αριστερό. Με το δεξί έβλεπε τις τρίχες!
Τη ρώτησε κάποτε ένα ζώο, γιατί δεν την κόβει τη ρημαδόφρατζα. Η φράντζα είναι ετικέτα, της είπε, είναι σα να λές, περάστε, πηδήξτε, τελειώσατε.
Α! μπα? Αυτή τη γνώμη έχουν τα ζώα για τη φράντζα? Εγώ πάντως την έχω για να θυμάμαι ότι, όλα στη ζωή μας, ακόμα κι αυτή η ίδια , κρέμεται από μια τρίχα…

Κάποια μέρα, ήταν πρωί τ Αυγούστου, θαρρώ, η Πλατινοσκουφίτσα αποφάσισε να πάει στο ποτάμι για πικ νικ. Πήρε το καλαθάκι της, και όδευε προς την όχθη. Την ώρα που έφτανε, βλέπει μια ξανθιά κοπέλα να φυλάει ένα βατράχι. Μόλις το ασπάστηκε δις, ο βάτραχος μεταμορφώθηκε σε πρίγκιπα!
Όπως ίσως μπορείς να φανταστείς, αναγνώστη μου, παράτησε η Πλατινίτσα τα αβγά και τα καλάθια κι άρχισε να φυλάει τα βατράχια του ποταμού. Φίλησε γυρίνους, φίλησε πέστροφες, μέχρι και τα χαλίκια φίλησε, αλλά πρίγκιπας… γιόκ!
(ρε γαμώτο! Ένας θα ήτανε και τον πρόλαβε η άλλη)

με τη βατραχίλα ακόμα στα χείλι , προχώρησε στο δάσος η πλατινοσκουφίτσα, φτύνοντας συχνά. Πότε την τύχη της, πότε για να φύγει η βαλτίλα από τη γλώσσα.
Εκεί που περπατούσε, βλέπει μια κόρη, με πλατινέ μαλί κι αυτή, να είναι ξαπλωμένη στο χώμα και γύρω της εφτά άνδρες να κλαίνε.
- τι τρέχει λεβέντες μου και τη κλαίτε την πλατινομαλούσα?
-να μια κακιά μάγισσα της έδωσε να φάει ένα μήλο, κι ήταν φαρμακωμένο.
(πάλι μήλο? Ρε παιδιά , τι μας λένε τότε, ότι ένα την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα?)
Εκεί που καθόμασταν και την κλαίγαμε την ξανθιά, σκάει ρις κι άλλος πριγκιψ!
Τη φιλάει…και να σου το θαύμα…

Φέρτε μου μήλα, φέρτε μπανανόμηλα, ξυνόμηλα, φιρίκια, φέρτε να φάω να φαρμακωθώ…
Το Πήλιο έφαγε, πρίγκιπας ΓΙΟΚ!
Συνέχισε να προχωράει η Πλατινοσκουφίτσα ώσπου νύχτωσε.
Έφτασε σ ένα σπίτι κι είδε φως. Κοίταξε από το παράθυρο και είδε μια ξανθιά γυναίκα να κοιμάται στις στάχτες.
Μωρέ! Γυναίκα Φοίνικας είναι αυτή? Αναγεννήθηκε από τις στάχτες της! Σκέφτηκε η Πλατινοσκουφίτσα. Πήγε και την σκούντησε… είσθε καλά?
-Ω ναι! Σας ευχαριστώ, περιμένω τον πρίγκιπα μου, θα έρθει σε λίγο να μου φορέσει το γοβάκι και θα φύγουμε αγκαλιασμένοι από τη μιζέρια.
Δε χρειάζεται να σας πω, ότι κυλίστηκε σε στάχτες, λάσπες και μπουγαδόνερα η Πλατινίτσα. Ούτε για τα γοβάκια να σας πω, τον Καζάκο και τη Γιάνναρη φόρεσε, πρίγκιπας, ούτε γιαλατζί…

Την έβλεπε η νεράιδα του δάσους και ξεκαρδιζόταν.
Έλα δω βρε κουτό! Έλα δω! (της λέει κάποια στιγμή)
Αχταρμά τα χεις κάνει βρε Πλατινοσκουφίτσα μου! Έχεις μπερδέψει τους μύθους!
Εσένα δε σου αναλογεί πρίγκιπας! Λύκος σου πέφτει…
-Λύκος?
-Ναι!
Ε! πες το ντε!
Λύκε, λύκε για έλα δω…………

Ουουουουουουουου………….(αυτό είναι ουρλιαχτό, και παρακαλώ να διαβαστεί αναλόγως)


Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Το στεφάνι !

Χτυπάει το σταθερό….
Πότε μου δεν σηκώνω το σταθερό… κι όμως! να που κάνω λάθη….

Μαγδαληνή? Εσύ είσαι τζιέρι μου?
Ωχ , ωχ, ωχ…. ! η κα Ντόρα…
Ναι, κα Ντόρα μου, καλημέρα.
Είμαι από κάτω βρε γιαβρί μου, άνοιξε με μπρε, σε έφερα κανταΐφι…
(Ναι καλά…)
Ανοίγω και εμφανίζεται η ανεμότρατα…
Η κα Ντόρα είναι περίπου 80-90 κιλά, ξανθιά, με ένα κιλό χρυσό στο κάθε χέρι.Όταν περπατάει ακούς ένα χαρακτηριστικό κλιγκ κλινγκ…
το ότι είναι σκέτος σίφουνας το έχω αναφέρει…
-Φτιάξε μπρε ένα καφεδάκι να πιούμε μέχρι να έρθει η μάνα…
-Να το φτιάξω το καφεδάκι καλή μου, αλλά εγώ πίνω τη φραπεδιά με τις 42 ζάχαρες να είμαστε εξηγημένες…
Έλα μπρε Μαγδαληνή… έλα μπρε, για πες μου, βγήκε τίποτα από το φλιτζάνι που σε είπα την περασμένη φορά?
Κάτι βγήκε κα Ντόρα μου.
-Αλήθεια μπρε? Για πες μου…
-Το στεφάνι κα Ντόρα μου, αυτό βγήκε….
-Αχ μπρε Μαγδαληνή μου, πολύ ευτυχισμένη με κάνεις μπρε κόρη μου!
-Γιατί?
-Ε! τι γιατί μπρε σαλόζα? Που θα παντρευτείς….
-Εγώ δεν είπα πως θα παντρευτώ!
-Μα λες που βγήκε το στεφάνι!
-Ναι, το στεφάνι βγήκε! Δεν είπα για γάμο, στεφάνια στέλνουμε και στις κηδείες!
-Φτου, φτου, μπρε τι λόγια είναι αυτά? Πέθανε κανείς?
-Όχι ακριβώς.
-Πάλι τα τρελά σου άρχισες μπρε? Μίλα καλά να σε καταλάβω.
Θα σου πω κα Ντόρα μου, θα σου πω, κι ότι κατάλαβες, κατάλαβες..
Λίγες ημέρες μετά την πρόβλεψη σου, καθόμουν αμέριμνη και λιαζόμουνα στο τρίτο συννεφάκι αριστερά. Είχα τα μάτια κλειστά κι ονειρευόμουν, εκεί που ο νότιος άνεμος μου χάιδευε το πρόσωπο, νοιώθω ξαφνικά να πέφτω..
Έπεφτα, έπεφτα σταματημό δεν είχα. Ε!!!! Γαβριήλ, άρχισα να φωνάζω, Γαβριήλ που είσαι???? Εκεί που δεν άκουγα και δεν έβλεπα τίποτα, ξαφνικά βλέπω γύρω μου παραξενεμένες φάτσες να με κοιτούν και να μιλάνε μεταξύ τους.
Καλησπέρα ! τους λέω. Ένας από αυτούς έρχεται δίπλα μου.
-Τι καλησπέρα μας λες? Ξεδιάντροπη !
-Εγώ? Εγώ είμαι η ξεδιάντροπη? Και γιατί παρακαλώ?
-Γιατί είσαι στην κόλαση και φωνάζεις το Γαβριήλ..
-Που είμαι λέει? Τι δουλειά έχω εγώ εδώ? Εγώ είμαι η αρραβωνιαστικιά του Μάνου..Δεν ανήκω εδώ!
-Ποια ? η Μαγδαληνή είσαι ?
-Αυτοπροσώπως!
-Ρε δεν αφήνεις τα τρελά? Η Μαγδαληνή έχει φωτοστέφανο! Εσύ δεν έχεις..
Μπα ! τι μας λες? Και φυσικά έχω…
Έχω, δεν έχεις, γινότανε χαμός…
ξαφνικά ακούγεται μια μπάσα, πολύ μπάσα φωνή…Μαγδαληνηηηή.
Ο συνομιλητής μου πάγωσε, οι υπόλοιποι υποκλίθηκαν. Το αφεντικό της κόλασης με τίμησε με την παρουσία του…

-Τι κάνεις εδώ Μαγδαληνή? Θα προκαλέσεις διπλωματικό επεισόδιο! Θα νομίζει ο ακατονόμαστος ότι σε απήγαγα, και θα γίνει του παραδείσου…
-Δεν έχω ιδέα τι κάνω εδώ…ξαφνικά άρχισα να πέφτω!
-Το φωτοστέφανό σου που είναι?
-Άντε πάλι… τι εννοείς που είναι ? δεν το βλέπεις?
-Όχι! Δεν το έχεις…παράξενο! Άσε! θα στείλω meil επάνω να δω τι συμβαίνει…


εν τω μεταξύ στον παράδεισο….

Ρε συ Μιχαήλ, είδες πουθενά τη Μαγδαληνή? …
Όχι Γαβριήλ δεν την είδα, άλλωστε δεν είναι δική μου ευθύνη η ξανθιά.

Ωπ! Meil από τον από κάτω! Τι ? η Μαγδαληνή στην κόλαση?
-Κε Μάνοοοοοοοοο
-Τι τρέχει Γαβριήλ?
-Η Μαγδαληνή κε Μάνο…
-Τι έπαθε η Μαγδαληνή Γαβριήλ?
-Είναι στην κόλαση και δεν έχει φωτοστέφανο….
-Τι λες μωρέ? Δεν μπορεί…Εκτός κι αν….
Πάω! Πάω… γιατί αν συμβαίνει αυτό που φαντάζομαι….
-Τι τρέχει αφεντικό ? τι έγινε ? που πας
- έχω να πω δυο φωνήεντα σε αυτόν που της πήρε το φωτοστέφανο. Θα τα πούμε αργότερα Γαβριήλ…αργότερα…..
……………………………………………………………………………………..

-Κατάλαβες κα Ντόρα μου?
-Κατάλαβα μπρε Μαγδαληνή!
-Τι κατάλαβες κα Ντόρα μου?
-Άκου μπρε! κι εγώ ξανθιά είμαι!
Οι μελαχρινοί δεν σε καταλαβαίνουν….
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Οι τρεις ευχές!

Ύψιστεεεεεεεεε !
-Τι θες Γαβριήλ? Τι έγινε ? τι φωνές είναι αυτές?
- Πρέπει να εκπληρώσω τις 3 ευχές της Μαγδαληνής..
-Ω! συμφορά μας! Ω κακό που μας βρήκε…
-Μα καλά ρε αθεόφοβε, τι έκανες? Έβαλες μαζί της στοίχημα?
-Όχι ακριβώς, μου ζήτησε μια χάρη, και για να την παιδέψω λίγο ζήτησα κάτι κι εγώ.
-Καλά ρε Γαβριήλ, αφού σου έχω πει, μην παίζεις με τα δημιουργήματα του ακατανόμαστου, αφού δεν τα ξέρεις. Και δε μου λες ρε αχαΐρευτε, είναι αυτές που φαντάζομαι?
-Ναι αυτές είναι..
-Ωχ Παναγία μου, ωχ Χριστέ μου…
-Τι είναι πατέρα ? γιατί μας φωνάζεις? Η μαμά δεν είναι εδώ, πετάχτηκε μέχρι την Τήνο για ένα θαύμα, δεν θα αργήσει.
-Ρε συ, ο Γαβριήλ πρέπει να εκπληρώσει τις 3 ευχές της Μαγδαληνής…
-Ωχ, ωχ, ωχ….
Πέτα Γαβριήλ όσο πιο γρήγορα γίνεται, μάζεψε αγγέλους, αρχαγγέλους, χερουβείμ, σεραφείμ, μάγους, προφήτες και ότι άλλο έχουμε και πηγαίνετε στην αίθουσα meeting. Πάω να ειδοποιήσω και τον ακατανόμαστο…

(Μετά από μια ώρα περίπου, στην αίθουσα meeiting… στη συζήτηση ο Ύψιστος,
ο Χριστοδουλος, ο Νοστράδαμος, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, και ο Μάνος )

-Σας παρακαλώ! ησυχία δεν είμαστε σε καφενείο. Και σβήστε τα τσιγάρα, τεκές έγινε εδώ μέσα… Σας κάλεσα να σας γνωστοποιήσω ότι έχουμε σοβαρότατο θέμα!

Χριστόδουλος :
Τι ? Χρεοκοπήσαμε? Μας πήρε την περιουσία το κράτος και έφαγε με χρυσό κουτάλι ακόμα και ο λαός?
-Όχι, όχι ακόμα τουλάχιστον, το θέμα δυστυχώς είναι πιο σοβαρό και πολύπλοκο.

Νοστράδαμος:
Μας ανησυχείτε, τι συμβαίνει….

(Στη συζήτηση Μάνος και Μιχαήλ)
-Ψυχραιμία κύριοι, μην χάνεται τον πανικό σας… πρέπει να εκπληρώσουμε τις τρεις ευχές της Μαγδαληνής….
-Στ άρματα, στ άρματα!
-Κάτσε κάτω ρε Μιχαήλ! Αμέσως, στ άρματα!
Δεν είναι εδώ το Σούλι!Αμέσως να της πάρεις την ψυχή…
-Με τέτοιες ευχές? Μωρέ μια χαρά θα ξεμπερδεύαμε με δαύτη!Δεν είναι το Σούλι λες , το ξέρω! εδώ είναι το Τσουλί.
-Ε! το παράκανες αρχάγγελε, 2009 χρόνια με περιμένει, όχι και τσουλί!~
-Εντάξει καπετάν Μάνο, ζητώ συγνώμη. Αλλά σκιάχτηκα, είναι τώρα ευχές αυτές?
Θα γυρίσουν όλα ανάποδα! Τίποτα δεν θα είναι όπως τώρα, βολεμένα, τακτικά.

Νοστράδαμος
Απα πα … ο Πούτιν να μείνει στη Ρωσία και η Μαγδαληνή στην Κυβερνουσαλήμ…
Μη τους φέρεται κοντά αυτούς τους δύο, έχουνε τα ίδια μαλλιά. Ξανθός αυτός
ξανθιά αυτή καήκαμε…

Μιχαήλ/Νοστράδαμος-
Ρε Νοστράδαμε δε μας χέζεις με τις προφητείες σου, εδώ σου λέμε έχουμε πρόβλημα!
-Ναι λέτε… λέτε, αλλά δεν λέτε ποιο είναι το πρόβλημα…
-Δεν ξέρεις τις ευχές της Μαγδαληνής?
Ρε σεις, τούτος δω , λέει δεν ξέρει τις ευχές της Μαγδαληνής…
Εμ! για αυτό καταστράφηκε ο κόσμος, από ένα μπουνταλά άνδρα! Αφεντικό τούτον δω να τον στείλετε να κάνει παρέα με τον Αδάμ στην κόλαση…
Δεν ξέρει λέει τις ευχές της Μαγδαληνής…

Ρε που ζούμε ρε………….
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Meeting και με τον Άθεο.

Έτσι είναι αυτά! Σε καλεί ο Ανας, μετά σε θέλει κι ο Καϊάφας…

Τι του πες του άλλου, ξανθιά, και έχει τρελαθεί να γελάει?
Εδώ ο κόσμος, κυριολεκτικά, καίγεται κι αυτός, γυρίζει μόνος του στον παράδεισο
και γελάει…
-Το γιατί γελάει, το ξέρει μόνο αυτός!
Εγώ τον ρώτησα αν υπάρχει μια μέση λύση. Αν υπάρχει εναλλακτική.
Βαρέθηκα αυτό το να πρέπει να επιλέγω ανάμεσα σε δύο.
Δύο κόμματα να ψηφίσω, δύο δρόμοι ν ακολουθήσω.
Ή, η καρδιά ,ή, η λογική, ή άσπρο ή μαύρο…
Ψάχνω τη μέση οδό! Είναι άραγε αστείο?
Θέλω να έχω επιλογή και όχι έμμεση επιβολή.
Το, ή, αυτό, ή, εκείνο, δεν είναι επιλογή…
Ή, το Γιωργάκη, ή, τον Κωστάκη?
Όχι ! θα ψηφίσω άλλο καραγκιόζη να γελάω όπως γουστάρω εγώ.
Δεν πιστεύω στο δόγμα, ή , με το θεό , ή, με τον άθεο.
Τεράστια εγκλήματα στο όνομα του θεού, αίσχη στο όνομα του Άθεου…
Θέλω να παραλλάξω τα γράμματα από τα ονόματα σας , και να φτιάξω τη λέξη Αθόε κι ας είναι ανορθόγραφη στα μάτια των πολλών.
Να την δημιουργήσω για να χρησιμοποιώ και το μυαλό και την καρδιά μου ταυτόχρονα.
Ο δρόμος της καρδιάς πρέπει να διασταυρώνεται με κείνον του μυαλού, να περνάει να βρέχετε και να ξαναφεύγει, τσεκ πόιντ!.
-Και τα καταφέρνεις ρε Μαγδαληνή?
Καταφέρνεις εκεί που είσαι στον Ψηλορείτη να διασταυρωθείς με την πλατεία Ομόνοιας ?
-Α! φροντίζει και ο ύψιστος γι αυτό!
Μου τραβάει κάτι μπούφλες ώρες, ώρες που με διασταυρώνει με Εξάρχεια…
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Meeting με το Θεό …

-Που χάθηκες εσύ Μαγδαληνή?
-Με κάλεσε ο ύψιστος και πήγα πάνω.
-Μπα για ποιο θέμα ?
Δεν κατάλαβα. Με κοίταζε με ξανακοίταζε…
τα μέτρα, μου παίρνεται πάνσοφε? του λέω.
Απολύσατε τον χάροντα λόγω οικονομικής κρίσης ?
Μούγγα ο ύψιστος… μόνο με κοίταζε.
Σε κάποια στιγμή, μου λέει.

Θα ήθελες να πας στην κόλαση Μαγδαληνή?
-Ξέρω κι εγώ? τι συνθήκες επικρατούν εκεί?
-Θες να δεις?
-Να δω? Να μην δω?
-Μαγδαληνή αμαρτάνεις.
-Ε! αυτό είναι γνωστό ύψιστε , είμαι μια αμαρτωλή….
-Μην έρθεις μετά και μου πεις μα, μου, ο διάβολος μου κανε ο διάβολος μου δειξε…
-Α! δεν το ξέρω αυτό.. τι σόι πάνσοφος είσαστε! Να επέμβετε την κατάλληλη στιγμή να με σώσετε.
-Πολλά θες Μαγδαληνή, έχω κι άλλες δουλειές.
Πρέπει να επιλέξεις, ή στο δρόμο του Θεού ή στο δρόμο του Άθεου.
-Άλλο δρόμο δεν έχει?
-Τι άλλο δρόμο δηλαδή?
-Το δρόμο της καρδιάς ας πούμε?
-χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Γαβριήλ!
-Στις διαταγές σας ύψιστε.
-Πάρτην από δω.
-Α! δεν είναι δική μου δουλειά να παίρνω ψυχές, αυτή είναι δουλειά του Μιχαήλ!
-Όχι μωρέ την ξανθιά! πλάκα έχει! Κατέβασε την πάλι κάτω. Καλά μου λέγε ο διάβολος : άφησέ τη στον πλανήτη έχουμε ξεσκιστεί στα γέλια. Μεγάλη πλάκα…
Το δρόμο της καρδιάς λέει χαχαχαχαχαχαχα.
Μπράβο ρε Μαγδαληνή μ έκανες και γέλασα…… να ζήσεις χίλια χρόνια.
-Κι άλλη κατάρα ύψιστε?
Ήμαρτον!
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Η Πολεμοστείνη, η προφητεία, ο Κωστάκης και ο τζουτζούκος!

-Με την Παλαιστίνη τι θα γίνει ρε Miro?
-Άκουσε με λίγο, φαντάσου τον πλανήτη σα μια σκακιέρα, παράλλαξε λίγο και τη λέξη Παλαιστίνη και θα καταλάβεις πολλά…
Η Πολεμοστήνει , είναι ένα πιόνι. Είναι η βαλβίδα της χύτρας. Κάθε τόσο πρέπει να ανασηκώνεται και να σφυρίζει για να φύγει ο ατμός από το τσουκάλι…
-Μα τι λες ρε Μύρω? Θέλουν οι Παλαιστίνιοι να σκοτώνονται?
-Όχι μικρή μου Μαγδάλω….μα όταν η κοινή γνώμη πρέπει να στραφεί αλλού, όταν οι τιμές πρέπει να πάρουν τον ανήφορο, όταν πρέπει να ασκηθεί ψυχολογική πίεση…Να σου η Πολεμοστήνει!!.
Πετά μια πέτρα και γι απάντηση της έρχεται ρουκέτα!
Έτσι η κοινή γνώμη, το μάτι, η προσοχή, φεύγει πχ από την Κυβερνουσαλήμ που ξεσηκώθηκε και ξεσήκωσε κι άλλους και ο κόσμος κοιτάζει ταραγμένος – ατάραχος τη σφαγή…
Γιατί πέτρες οι Πολεμοστήνιοι πετάνε κάθε μέρα.
Ρουκέτες όμως, τους πετάνε όταν υπάρχει διεθνής αναταραχή.
Αναταραχή έχω ξεσηκώσει κι εγώ τώρα. Τους κλείνω τις στρόφιγγες!
Νιετ λεφτά, νιετ αέριο. Εγώ, δεν θέλω να πετάξω ρουκέτες, εγώ θέλω να τους χορέψω κλακέτες. Να χορεύουν από το κρύο.
Θέλετε αέριο? Ελάτε στο θείο. Πείτε, da, και θα είσαστε καλά.
Αν, πάλι το μυαλό σας, όλα τα ζυγίζει ακόμα με τα δράμια….
Μείνετε με τον Ομπάμια!
Την Ευρώπη τη θέλω! Θα την ενώσω και θα την κάνω μία. Μία αυτοκρατορία!
-Και πως θα την ενώσεις ρε Μυρω? Ουτοπικό μου ακούγετε.
-Τίποτα δεν είναι τυχαίο Μαγδαληνή μου. Το σχέδιο μου έχει βάσεις. Θα σου δώσω ένα πολύ μικρό παράδειγμα. Δες στην Κυβερνουσαλήμ πόσο αρμονικά ζει ο λαός σου με τον δικό μου… οι άνδρες σας, νυμφεύτηκαν τις γυναίκες του λαού μου και κάνανε παιδιά, παιδιά που μεγαλώνουν στην Κυβερνουσαλήμ.
Εγώ, σαν καλός πεθερός θα στηρίξω τους γαμπρούς μου. Θα εξορύξω το πετρέλαιο στο Αιγαίο για λογαριασμό σας, θα σας παρέχω αέριο, θα σας δώσω και την Πόλη!
-Όπα ! κι εσύ Δημοσθένη βλέπεις νταβάριτς ? ξέρεις για τις προφητείες για το ξανθό γένος?
Ότι με συμφέρει το ξέρω! Τώρα αν υπήρχε προφητεία, να λέει, να σας τα δίνω τσάμπα, να σαι σίγουρη δεν θα την ήξερα!!!!
-Τον Κωστάκη πως τον βλέπεις? Τον ανασχηματισμό?
-Ο Κωνσταντίνος είναι στη χειρότερη θέση που βρέθηκε ποτέ πολιτικός τα τελευταία χρόνια…
Τον έχει άχτι το μελαχρινό γένος και του έχει κάνει την Κυβερνουσαλήμ οίκο ανοχής…
Πολίτες σκοτώνονται, αστυνομικοί επίσης, οι τρομοκράτες σας χτύπησαν ξανά την πόρτα και οι γείτονες καραδοκούν…
τι να κάνει, τι να κάνει, ας κάνει ανασχηματισμό και βλέπουμε…
-Ναι ρε Μύρω αλλά οι πολίτες γελάνε. Έφυγε δηλαδή ο Σκούφης και θα γυρίσει το αφορολόγητο? Άλλαξε λένε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα τους αλλιώς….
Μίλα του ρε Μύρω, πες του να αφήσει τα σεμνά και ταπεινά και να πάει γερά με τσαμπουκά… da da da da .

Υ.σ.
Μόλις τώρα άκουσα τις δηλώσεις του χοντρούλη γείτονα μου , της αδυναμίας μου! Τον αρχηγό του μπουμπούκου…
τον τζουτζούκο…
Να πλευρίσουμε τον Βλαδίμηρο λέει…
α! ρε πρόεδρε, κάτι ήξερα εγώ που σε ψήφισα….
Μακράν….
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Άγρια μεσάνυχτα!

Αγ πατέρα?
-Τι ναι ρε διάκο μες στα άγρια μεσάνυχτα.?
-Οι ταραχές στην Κυβερνουσαλήμ επεκτάθηκαν και στη Γάζα, αλήτες , φίλοι του Μάνου σίγουρα, έριξαν ρουκέτες, και διαμαρτυρήθηκαν γιατί θέλουν λέει χώρα!
-Ο κόσμος διάκο, δεν πάει καλά !
άκου απαιτήσεις … θέλουν χώρα! Οι άλλοι θέλουν παιδεία, οι άλλοι λεφτά….
Αντί να κάτσουν ήσυχα, ήσυχα στα σπιτάκια τους, να δούνε την τόσο όμορφα στημένη τηλεόραση, αντί να παίξουν κανα χαρτί χρονιάρες μέρες…
τίποτα δεν σέβονται πια!
Πρέπει να φύγω διάκο, ετοίμασε μου την πόρσε, πρέπει να συναντήσω κάποιον.
-Μέσα στα άγρια μεσάνυχτα?
-Α ρε διάκο! το πρωί δουλεύω για το θεό δεν μπορώ να λείπω, εξ άλλου αυτές οι δουλειές είναι για άγρια μεσάνυχτα.
-Να φωνάξω και τον Ιούδα?
-Τι να τον κάνω τον Ιούδα ρε διάκο, αυτός είναι για τα ξημερώματα…

Πάτησε γκάζι ο αγ. Πατέρας και να σου στο αρχηγείο…
Τοκ τοκ!
-Ποιος διάβολος είναι τέτοια ώρα?
-Εγώ, ο αγ. πατέρας!
-Μμμ! ο μεγάλος διάολος σα να λέμε, πέρνα, τι θες?
-Τα πράγματα δεν πάνε καλά, ο κόσμος έχει αρχίσει και δυσανασχετεί. Κάντε κάτι.
-Εσένα περίμενα νομίζεις ? Δεν ξέρω τι άχρηστοι είστε?
Έχω ήδη ρίξει το δόλωμα… ο ερχομός του έγχρωμου…
Φαντασμαγορικό θέαμα, με σταρ του Χόλιγουντ στο πλευρό του…
Τέτοια ορκωμοσία, ούτε ο Σάκης φαντάρος! Μέχρι η ξανθιά έκανε δωρεά 50,000 δολάρια…
-Ποια ξανθιά, η Μαγδαληνή?
- Όχι κι εσύ! αυτή είναι τέκνο του εχθρού…
-Ποιανού εκείνου του αλητήριου του Μάνου?
-Όχι μόνο…
έχει γίνει μπλαντ σιστερ με τον miro !
-Ξανθές αδελφές με τον miro?
-Το μυαλό σου εσένα όλο στις αδερφές!
Ενώσανε το αίμα τους , αδέλφια εξ αίματος, πώς να στο εξηγήσω…
-Μάλιστα κι αυτός ο miros ποιος είναι για να έχουμε καλό ρώτημα?
-Ο vladimiros χριστιανέ μου!
Ξύπνα! που ζεις? o σύγχρονος εχθρός μας είναι ο miros…
-Με τον έγχρωμο όμως τι λέγατε?
-Α ναι! του έχω στήσει φιέστα! η ξανθιά που σου λεγα είναι η Σάρα η Πέτρα…
Και το σκηνικό στημένο από τον ειδικό, από αυτόν που στύβει ένα σπηλ μπεργκ .
-Τι είναι το σπηλ μπεργκ?
-Χαμπουργκερ των σπηλαίων, τίποτα δεν ξέρεις?
-Δεν σας καταλαβαίνω, ούτε τη Σάρα την Πέτρα ξέρω, ούτε κανέναν που να στύβει σπηλ μπεργκερ…
-Μακάριοι οι πτωχοί το πνευματι!
Τη Σαρον Στόουνς την ξες?
-Ναι !
-Το Στήβεν Σπηλμπεργκ τον ξες?
-Ναι!
-Ε! αυτοί είναι…
-Ναι, δε σας καταλαβαίνω όμως…γιατί λέτε ότι ο έγχρωμος είναι δόλωμα?
-Α ρε ! εσύ έχεις μαύρα μεσάνυχτα …
Γιατί είναι δικός μας! τον βάλαμε εκεί να ηρεμίσουμε να πνεύματα. Να νομίζουν ότι ήρθε μια καλλίτερη εποχή, να νομίζουν πως τους κυβερνά ένας Άνθρωπος…
-Δηλαδή δεν είναι ο Σωτήρας που περιμένουν?
-Πλάκα κάνεις ρε παπα?
-Καλά, κι αν η προσδοκία του κόσμου, του ξυπνήσει τίποτα περίεργα συναίσθημα και τη δει Σωτήρας?
-Θα δει και τα ραδίκια ανάποδα! Δεν τον φοβάμαι αυτόν, για τον ξανθό ανησυχώ!
Δεν ξέρω ακόμα τι θέλει να επιτύχει! Έχει γίνει λαοφιλής! Έχει χρήμα στα χέρια του…πήρε ένα κράτος ρημάδι και το έκανε υπερδύναμη δηλώνει και Χριστιανός.
-Ε! αυτό δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί! Κι οι χριστιανοί μαύρα μεσάνυχτα έχουν!
-Δεν ξέρουμε τι χριστιανός είναι, είναι με σας ή με τους άλλους?
-Ποιους τους αιρετικούς λέτε?
-Όχι μωρέ ! ποιος τους χέζει αυτούς? Τους άλλους! που πιστεύουν ότι ο Μάνος ήταν επαναστάτης.
-Και τι θα κάνετε με τον miro? Πως θα τον πολεμήσουμε?
-Αυτό είναι ένα πρόβλημα!
Του δώσαμε την κουτάλα και η κατάρα δεν φάνηκε να τον κυριεύει. Δεν έφαγε!
Έκανε μαφιόζικες κινήσεις και μάζεψε χρήμα, ξεχρέωσε τα εξωτερικά δάνεια κι έτσι χωρίς ξένες επεμβάσεις οργάνωσε την …Ξανθία!
-Και καλά? θα εμπιστευθούν ένα μαφιόζο και όχι τον σεμνό και ταπεινό έγχρωμο?
-Για ορισμένους αρχίζει και χαράζει…τα σεμνά και ταπεινά τα είδανε παπά! Και τα σκάνδαλα επίσης. Ένας που κυβερνά και έχει να παλέψει το θηρίο, δεν κοιτάζει τους τύπους... Νταβατζήδες στον τόπο μου εσείς, Μαφία εγώ!
-Και γιατί να ασχοληθεί με την Κυβερνουσαλήμ ο Ξανθός? Να ασχοληθεί με την Ξανθία.
-Διαμένουν πολλές Ξανθίδες στην Κυβερνουσαλήμ παπά! Όταν λέμε πολλές, εννοούμε πολλές….
Φίλη χώρα η Ξανθία, πολλά χρόνια, μέσω του Χριστιανισμού. Αν πάει ο τοποτηρητής της Κυβερνουσαλήμ και ζητήσει χείρα βοηθείας από το miro θα τους τη δώσει.
-Τον τοποτηρητή δεν τον ελέγχουμε ?
-Τον ελέγχουμε, αλλά τα χει χάσει τώρα τελευταία…
Είχε έρθει προχθές πανικόβλητος χτύπαγε πόρτες και ρώταγε:
στη θέση του Σκούφου ποιόν να βάλω?

Αυτός κι αν έχει μαύρα μεσάνυχτα!!!!
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Ο Μάνος, ο Ξανθός κι ο έγχρωμος!

-Για πες μου Μαγδαληνή.
-Τι να σας πω κα Μαρία?
- από ποια κάστα πιστεύεις ότι θα πρέπει να ξαναγεννιόταν ο Μάνος για να καταφέρει να κινήσει και πάλι το γρανάζι?
Πολιτικός? Δημοσιογράφος? Βιομήχανος? Γιος παπά ?
-Γιος παπα βέβαια!
-Γιατί γιός παπα?
-Να σας πω κα Μαρία μου…
Ένας πολιτικός ας πούμε ,αν έχει όραμα, μπορεί να κάνει επανάσταση! Το κακό με την πολιτική είναι ότι έχει μια κατάρα πάνω της.
Την κουτάλα!
Η κουτάλα, μόλις την πάρεις στα χέρια σου, το θέλεις! στο επιβάλλει ο οργανισμός σου, ν αρχίσεις να τρως…
Δημοσιογράφος …
Αν γινόταν λαοφιλής δημοσιογράφος , θα κατάφερνε πολλά..
Αλλά για να γίνεις λαοφιλής πρέπει να προωθηθείς. Και για να προωθηθείς πρέπει να εξυπηρετείς συμφέροντα ……αλλιώς…
Θα σε βλέπουνε στο τηλεφώς!
Κι άμα σε δούνε στο τηλεφώς, θα σε πάρουν για παλαβό, για γραφικό, για βλάκα, για τον Δημοσθένη….
Βιομήχανος τώρα…
μπορεί ένας βιομήχανος να κάνει επανάσταση?
Σαφώς και μπορεί! μήπως επανάσταση δεν προκαλούν κάθε μέρα ?
κλείνουν τα <μαγαζιά τους> , περικόπτουν μισθούς και θέσεις εργασίας.
Το πάνε και λάου, λάου, να ξεχάσουμε το 8ωρο, που ήδη, καταστρατηγείται.
Επανάσταση κάνουν κι αυτοί…
μα αυτοί είναι οι Ρωμαίοι, της υπόθεσης!
Άρα ούτε κι από δω βλέπω χαΐρι…

Ο γιος του παπα μας έμεινε!
Τώρα ποιανού παπά θα αναρωτηθείς , του Εφραίμ?
Μαγδαληνή δεν ξέρεις τι λέει ο λαός ?Παιδί παπα, διαβόλου εγγόνι…
- Ναι κυρία Μαρία μου! Αυτό ακριβώς! Διάβολος! αυτός που διαβάλει!
Να διαβάλει τα διεστραμμένα μυαλά των εκπροσώπων του κλήρου.
Ο αντίχριστος! Όχι ο αντίχριστος, ο αντίθετος! αλλά ο αντ αυτού…
Να τους αλλάξει τα μυαλά, να νοιαστούν για τις ψυχές. Αυτή δεν είναι και η αποστολή τους?
Να πάψουν να τους νοιάζει κι αυτούς το κέρδος.
Η εκκλησία έχει χρήμα. Πολύ χρήμα…μπορεί να κάνει μια επανάσταση…
-Λες ρε Μαγδαληνή να πρέπει να εμφανιστεί ο Μάνος εις το άγιο τούτο όρος και να καλέσει κι άλλους Χριστιανούς για συμπαράσταση?
Γιατί… το μόνος του, το είδες και την περασμένη φορά που ήρθε και
κατέβηκε ανεξάρτητος!
Ή με τον έγχρωμο θα είσαι ή με τον ξανθό, δεν μπορείς και με τους δυο!
-Ο έγχρωμος κα Μαρία μου δεν είναι χριστιανός…
-Εγώ το ξέρω Μαγδαληνή μου, στο Μάνο τράβα πες το. Που καθυστερεί.
Το καλοκαίρι έκαψαν την ύπαιθρο και το χειμώνα την πρωτεύουσα, επειδή δεν παίρνει μιαν απόφαση.
Πάρτην την Εύα μου μέσα!
Πάρτην….
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Η Μαγδαληνή, η κα Μαρία και οι …ευχές!

Κα Μαρία μου χρόνια σας πολλά!
-Γιατί με βρίζεις Μαγδαληνή μου?
-Μα τι λέτε κα Μαρία μου? Χρόνια πολλά σας ευχήθηκα….
-Αυτό λέω κι εγώ… τι να τα κάνω τα πολλά?
Λίγα ας είναι, μα να ναι καλά….
-Είσθε λίγο ανάποδη κα Μαρία μου…
-Όχι ανάποδη βρε Μαγδαληνή μου! απλά μου αρέσει να ακριβολογώ..
Αφού μου εύχεσαι, κάντο σωστά!
Χρόνια καλά!
-Εντάξει κα Μαρία μου, χρόνια σας καλά! καλά Χριστούγεννα…
-Α! τα χουμε πει αυτά Μαγδαληνή μου! Δεν εορτάζουμε Χριστούγεννα, αργία είναι!
Πως λέμε η πρωτομαγιά δεν είναι αργία είναι απεργία? Ε! κάτι τέτοιο.
Όπως η πρωτομαγιά κατάντησε η ημέρα που πάμε στους αγρούς και μαζεύουμε άνθη…έτσι και τα Χριστούγεννα, αλλού ντ αλλού τα εορτάζουν…
-Και τι πρέπει να εύχομαι εγώ τελικά κα Μαρία μου?
(τι ξινή γυναίκα ρε παιδάκι μου …)
-Ότι θες να εύχεσαι, δεν θα σου πω εγώ, απλά να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
-Εσείς δηλαδή τι εύχεστε?
-Χρόνια καλά, ευτυχισμένος ο καινούργιος Πάσχας!
-Τι ? Ο καινούργιος Πάσχας? Δεν στέκει αυτό!
-Φυσικά και στέκει, δε θυμάσαι τι σου έλεγα για το δέντρο?

(Θυμάται και αηδιάζει, άκου αρνίσια μέλη στα κλαριά…)

-Ναι! θυμάμαι κα Μαρία μου.
Αλλά είσθε λίγο υπερβολική! Εγώ θέλω να είμαι πιο λογική.
Θα εύχομαι χρόνια καλά, ευτυχισμένο το νέο έτος!
-Η λογική της ξανθιάς!
Πιο ευτυχισμένο έτος ρε Μαγδαληνή?
Γιατί δε δίνεις ευχές που να μπορούν να υλοποιηθούν…
Μπορεί να έχουν ευτυχισμένο έτος οι άνθρωποι?
Μπορεί το 2009 να είναι μια ευτυχισμένη χρονιά?
Βλέπεις που η τηλεόραση σιωπά.. ένεκα εορτών! Να σε δω από Γενάρη…
-Μα μη το κάνετε αυτό πια! Αφήστε τον κόσμο να ζήσει τη μαγεία των εορτών..
-MATRIX δηλαδή!
-Τι matrix ?
-Την ταινία την είδες?
-Την είδα! Εδώ και χρόνια, συγνώμη μητέρα, αλλά ο Κίανου είναι παιδαράς…
-Τον αρσενικό κοίταζες εσύ?
-Ναι και ο συνοδός μου την ξανθιά Τρίνιτι.
-Αμ έτσι... δεν κάνουμε δουλειά!
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Η Μαγδαληνή, η μάνα του Μάνου και τα …..Χριστούγεννα!

-Κα Μαρία?
-Τι είναι πάλι Μαγδαληνή.
-Δεν θα στολίσετε δέντρο εσείς? Οι γειτονιές της Ιερουσαλήμ είναι κατάφωτες!
Εσείς? η μητέρα του Μάνου, και δεν έχετε στολίσει ακόμα δέντρο?
-Εσύ στόλισες?
-Μα φυσικά! στα γενέθλια του Μάνου μου και δεν θα στολίσω δέντρο?
-Και γιατί να στολίσεις Μάγδα μου? Δεν γεννήθηκε ο Μάνος κάτω από δέντρο!
-Ε?
-Τι ε? Μαγδαληνή μου! Δε γέννησα κάτω από δέντρο...
πότε δεν κατάλαβα, τι τους έχει πιάσει όλους και κόβουν τα δέντρα, τα σκοτώνουν και τους κρεμάνε στολίδια..
Το σωστό θα ήταν να τα στολίζουν, αφού τα σκοτώνουν, τη μεγάλη Παρασκευή…
Να βάζουν από κάτω τα κόκκινα αβγά, και τα κρεμάνε στα κλαριά τους αρνίσια μέλη!
-Μα τι λέτε τώρα μητέρα, κοιτάξτε πόσο όμορφα δείχνουν τα μαγαζιά με τα φωτάκια και τα δέντρα!
-Ε! τότε να τα ονομάσουν Μαγαζούγεννα! ή ακόμα καλλίτερα, η χαρά της ΔΕΗ!
-Ο Μάνος ΔΕΝ γεννήθηκε Μαγδαληνή μου 25 Δεκεμβρίου, να είσαι σίγουρη!
-Μα τι λέτε τώρα κα Μαρία? χρόνια γιορτάζουμε τα γενέθλια του αυτή την ημέρα….
-Δεν ξέρω τι γιορτάζετε εσείς, εγώ πάντως γέννησα ΑΝΟΙΞΗ και ουχί χειμώνα…
Δες τις καταγραφές για το άστρο και θα καταλάβεις…
-Και καλά, εμείς γιατί γιορτάζουμε 25 Δεκεμβρίου τα γενέθλια?
-Να ρωτήσεις την <εκκλησία> και τις συνόδους της, για τις διαδικασίες εξάλειψης τον παλαιών θρησκειών…
-Ωχ! κυρία Μαρία μου, πολύ σχολαστική και μίζερη σας βρίσκω.
Η ιδέα είναι που μετράει! Η τιμή που γίνεται στο Μάνο για τη γέννηση του.
-Μπα!?? Και είδες εσύ κάτι τέτοιο? Καμιά τιμή στο νεογέννητο?
Εγώ βλέπω, καταναλωτικό όργιο…
απολύτως, κανένα , θρησκευτικό συναίσθημα….
-Και τι θα έπρεπε να κάνουμε δηλαδή κα Μαρία μου?
-Δεν ξέρω ρε Μαγδαληνή! ο καθένας όπως του υπαγορεύει η ψυχή του…
Μόνο εμένα μη λέτε!… μη με λέτε Εβραία, ή άθεη, ή μίζερη…
Στολίστε εσείς τα δέντρα σας! βγείτε...
πιείτε το Βόσπορο και φάτε τις στάνες της Ρούμελης!
Εγώ….Που πας Μαγδαληνή?
-Να ξεστολίσω κα Μαρία μου… να ξεστολίσω!!!!!
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Η Μαγδαληνή, η μάνα του Μάνου και η Φοίβη.

-Άιντε Μαγδαληνή, άιντε…
Τι ψάχνεις να βρεις… ψύλλους στα άχυρα?
-Αφού έχουν τα άχυρα ψύλλους, γιατί να μην βρω έναν?
-Διότι είναι μικροί και κρύβονται…
Γιατί δε διαλέγεις ένα μπάμπουρα, είναι μεγάλοι και εμφανείς…
-Γιατί δεν μου αρέσουν οι μπάμπουρες!
Θέλω ένα ψύλλο, να με τσιμπάει που και που, να ξυπνάω!
Οι μπάμπουρες κάνουν πολύ φασαρία.
-Ναι, αλλά και η ησυχία? Δεν είναι βαρετή, μονότονη?
-Είναι ! και βαρετή είναι και μονότονη είναι….
Το θέμα όμως δεν είναι τόσο απλό! Αν υιοθετήσω ένα μπάμπουρα απλά θα βαριέμαι με παρέα! Μήπως είναι καλλίτερα να βαριέμαι μόνη μου και να χω και την πολυτέλεια να ψάχνω τον ψύλλο?

-Καλά και δεν θες παρέα?
-Φυσικά και θέλω! αλλά όχι όποια παρέα να είναι…έτσι για να υπάρχει!
-Όλοι οι άνθρωποι παντρεύονται και κάνουν οικογένεια Μαγδαληνή κι εσύ έχεις το μυαλό σου στους ψύλλους. Πάρε το μπάμπουρα ρε κορίτσι μου να βολευτείς…
-Κοίτα να δεις τι έχω πάθει φίλε μου! Δε τον εθέλω το μπάμπουρα, κα Μαρία μου..
-Πως μπορώ? πώς να το κάνω? πώς να θυσιάσω έτσι αβασάνιστα την ηρεμία μου και να πέσω να κολυμπήσω σ ένα λούκι που βλέπω τους παντρεμένους ότι πνίγονται?
Πως? Πώς να το κάνω η κακούργα στη Φοίβη αυτό?
-(Α! έχει ξεφύγει το κορίτσι…) ποια είναι η Φοίβη, ωρέ Μαγδαληνή?
-Είναι η έφηβη, κα Μαρία μου, η Μαγδαληνή που δε μεγάλωσε ποτέ!
-Και γιατί τη γράφεις με όμικρον γιώτα?
-Γιατί η λέξη Φοίβη περικλείει κι ένα φόβο μέσα της , φόβο που δεν έχουν οι έφηβοι.
-Μάλιστα! άποψη σου. (είσαι και ξανθιά ….)
Τι λοιπόν δεν μπορείς να κάνεις στην έφηβη Φοίβη?
-Να την περιορίσω δεν μπορώ, να την καλουπώσω δεν μπορώ, να τη φορτώσω άγχος δεν μπορώ…. Δεν μπορώ να βρω ένα λόγο, έναν, τον παραμικρό άλλο,
από τον ψύλλο….
-Θα ψοφήσεις μόνη σου ! σα το σκυλί στ αμπέλι θα πας.
Καλλίτερα σα το σκυλί στ αμπέλι, κα Μαρία μου, παρά σαν το σκυλί απ αυτοκίνητο….
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Η Μαγδαληνή ο άσωτος και ο Σωτήρας, (part three)

Μια τσαντίλα, την είχε η Μαγδαληνή…
Τον βρήκε τον άσωτο! Μη ρωτάτε πως! Τον βρήκε!
Δε λένε ότι σέρνει καράβι?
Στην αρχή ο άσωτος έδειξε μια προθυμία, μια προσοχή, ένα κάτι τέλος πάντων!
Μα κάτι τον σταματούσε….
Οι <θείοι>? ο Βλαδίμηρος? Οι Νεφελίμ? Δεν ξέρω…
Ή μήπως ξέρω?
Μήπως ήταν ο Σαμαέλ? (και για σας που βλέπεται μεσημεριανά και ουχί Δημοσθένη, ο Σαμαέλ, είναι ο γνωστός σας διάβολος….)

Μπρος, πίσω λοιπόν ο άσωτος! Μια κρύο μια ζέστη την παλάβωσε τη Μαγδαληνή.
Α! Μάνο, Μάνο, κοίτα που με έμπλεξες, σε τι μπελάδες μ έβαλες…
Μάνο, Μάνο, με ακούς?
Μάνο, Μάνοooo …(ούρλιαζε ένα βράδυ η Μαγδαληνή)
βαρέθηκε να την ακούει να φωνάζει ο Μάνος και της στέλνει το Γαβριήλ τον αρχάγγελο.
-Ιντα παθες ορέ Μαγδαληνή?
Τι, τι έπαθα ρε Γαβρίλο? Δεν βλέπεις ? Έχω περάσει στην ιστορία σαν πόρνη.
Τι ζητάω? Να κατοχυρωθεί ο γάμος! Ή πείσε τον άσωτο ή κάντο εσύ. Πείτε την αλήθεια!!!
Χμ….σκεφτόταν ο Γαβριήλ.. Δύσκολη περίπτωση… Nα γκρεμίσουμε την πίστη χιλιάδων ανθρώπων για το καπρίτσιο της ξανθιάς?
Δε πα να λένε στην αιωνιότητα ότι οι ξανθές είναι π…άνες! Τι με νοιάζει έμενα?
Εγώ είμαι μελαχρινός κι ο Μάνος το ίδιο. Μόνο η Μαγδαληνή είναι ξανθιά και η Εύα. Καταραμένες ξανθιές… στο πυρ το εξώτερο, πλανεύτρες, άπιστες.
-Μα τι λες ρε Γαβριήλ? Τι άπιστη? 2008 χρόνια τον περιμένω.
-Ναι αλλά η Εύα?
- Και τι φταίω εγώ ρε Γαβριήλ για τα χάλια της πρωτόπλαστης.
Αυτή συνουσιαζόταν με τον όφη και τα άλλα ζώα εγώ θα την πληρώσω?
-Σούτ! Μη τα φωνάζεις αυτά!
-Ποια αυτά?
-Αυτά, περί συνουσίας Εύας και Αδάμ, με τα άλλα είδη του <κήπου>
- Γιατί δεν τα ξέρουν?
-Όχι ! αποφασίσαμε να διαρρεύσουμε στον τύπο, ότι και καλά, έφαγε ένα μήλο!
-Και καλά, πίστεψαν ότι ο Μεγάλος τους τιμώρησε για ένα μήλο?
-Ε! καλά τώρα κι εσύ! το μπερδέψαμε λίγο και με δέντρα γνώσης, ανυπακοή, και το χάψανε!
-Α καλά!!!! Στο θέμα μας τώρα Γαβριήλ! Ποιος θα κατοχυρώσει το γάμο?
-Δε γίνεται ρε Μάγδα! Δεν το θέλει ούτε ο Θεός ούτε ο διάολος.
-Θα σας κάνω βούκινο! Θα τα ξεράσω όλα στον Τριανταφυλλάτο. Θα πω για το μήλο και
για την ανάσταση. Άσε που θα δημιουργήσω τον Λιακό!
-Όχι το Λιακό ρε Μάγδα! Θα μαρτυρήσει για τα Νεφελίμ….
- Αλήθεια! Τι είναι τα Νεφελίμ ρε Γαβρίλο ?
-Μ αρέσει που ρωτάς ρε Μάγδα…είναι οι απόγονοι των συνουσιών της Εύας και του Αδάμ με τα υπόλοιπα είδη του κήπου….
- Μάλιστα! Με την περίπτωση μου όμως τι θα γίνει?
-Κάτι θα κάνω ρε Μαγδουλίνι! Θα δημιουργήσω έναν συγγραφέα....
Ντάν Μπράουν θα τον ονομάσω...
Θα τον βάλω να γράψει, ότι εσύ είσαι η γυναίκα του Μάνου και για να είναι και πιο πιασάρικο το βιβλίο και να πουλήσει, θα του πω να γράψει πως έμεινες κι έγκυος.
-Έγκυος? Μα πως? αφού ο Μάνος παρέμεινε αγνός. Υποστήριζε ότι η συνουσία, του <έκλεβε> την πνευματική του δύναμη.
-Μην τρελαίνεσαι ρε Μάγδα! Θα πούμε ότι σου έστειλε ένα κρίνο.
-Κρίνο? Και τι δουλειά έχει το άνθος με την εγκυμοσύνη.
- θα πούμε ότι το μύρισες και έπιασες παιδί. Το κάναμε και στο παρελθόν και <πέρασε>
-Το χάψανε κι αυτό? Μα τι πίνουν?
-Τα παμε αυτά ρε Μάγδα.
Τους ψεκάζουμε πριν τα πούμε………..
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Η Μαγδαληνή, ο άσωτος και ο Σωτήρας Part two, (Ένθετο, παρουσίαση του ασώτου)

Ο άσωτος έβγαζε το ψωμί του πωλώντας μεταλλεύματα .
Αλλά επειδή το ψωμί δεν είναι αρκετό, χρειάζεται και το παντεσπάνι , έκανε κι άλλες δουλειές. Πολλά στόματα να θρέψει..
Τη συμβία του , τα δύο παιδιά , συν το άλλο παιδί, το εκτός γάμου. Άστα να πάνε.
Τα παιδιά είναι ο μεγαλύτερος νταβατζής της τσέπης…

Στην κόρη είχε αδυναμία! Είχε και το όνομα της μάνας του….

Ο άσωτος καταβάθος ήταν καλή ψυχή. Αγαπούσε τη μάνα και τον πατέρα του και την αδελφή του. Με τον μικρότερο αδελφό του δεν τα πήγαινε καλά , η σχέση τους περνούσε κρίση. Όλα ξεκίνησαν τότε που ο άσωτος λογόφερε με την νύφη του, την Άννα. Ο γιος της, τσακώθηκε ως παιδάκι που ήταν, με την αδυναμία του, την κόρη του! Μικρή αυτή και κακομαθημένη έκανε τον μικρό τούρμπο. Αλλά το έρημο δε μιλούσε, πάντα, για τους άλλους έφταιγε αυτός.
Ήταν πιο μεγάλο, ήταν και <προίκα >της νύφης....
Δε το βλέπανε με καλό μάτι. .. Ή έτσι νόμιζε η Άννα….
Συνέβη σ΄ ένα γλέντι …
της …Μαγδαληνής έγινε!
Ο μικρός, κάποια στιγμή αγανακτισμένος δίνει μια μπούφλα στη μικρή που είδε αστεράκια … πάτησε κάτι υστερικές ιαχές η μικρή…
Ο άσωτος κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. Άρπαξε τον μικρό και πριν προλάβει να ανοιγοκλείσει το βλέφαρό του, η μάνα Άννα όρμησε πάνω του.
-Αλήτη, τομάρι, άσωτε, που τολμάς να σηκώσεις το χέρι σου στο παιδί.
-Μάζεψε τη κυρά σου αδελφέ, μη γίνει της αποκάλυψης.
-Κυρά να πεις τη μάνα σου! συνέχιζε τον καυγά η Άννα. ..
Μου πες, σου είπα …κηρύχθηκε πόλεμος!
-Όπου είμαι εγώ, εσύ δεν θα πατάς.
-Μμμμ.. σιγά τα μούτρα!
Ο άλλος είχε λουφάξει. Που να μπλεχτεί τώρα στον καυγά. Τι θέση να πάρει?
Τον αδελφό του τον αγαπά και τη γυναίκα του το ίδιο.
Άσε που αν έπαιρνε θέση θα έβρισκε τον μπελά του.
Έτσι κι αλλιώς τον βρήκε τον μπελά του! Και από τη γυναίκα του, που δεν πήρε θέση, που δεν την υποστήριξε, που όλο με το σόι ήταν … και από τον αδελφό του για τους ίδιους λόγους και είχε και τη γκρίνια της μάνας, να είστε αγαπημένοι γιε μου…


Την επομένη του καυγά, ήταν καλεσμένη η φαμίλια της Άννας σε γάμο στην Κανά.
Όλο το βράδυ, πριν τον καυγά, η Άννα τους είχε φάει τα αφτιά.
Ο άνδρας της θα ήταν ο κουμπάρος! Τι τιμή να στεφανώσει ένα τέτοιο ζευγάρι….!
Και θα βάλω τα λαμέ και θα φυσάει, και θα με χτενίσει ο Vidal Sassoon …μπλα μπλα μπλα …
Τέτοια μικροαστικά τους έλεγε και τους έκανε το κεφάλι καζάνι. Ξιπασιά και ξινίλα..
Α! εσάς δε σας καλέσανε? Είναι που ο άνδρας σου δεν έχει και τόσο καλή φήμη.
Γυρνάει με κάμερες στους δρόμους, μιλάει και στα ραδιόφωνα για τον όφι.
Αν δάγκωνε τη γλώσσα της θα φαρμακωνόταν η ρουφιάνα..
Πω, πω γλώσσα…
Είπε, είπε, είπε, έγινε και το περιστατικό με τα παιδιά….
ο άσωτος έβραζε.
Τη γλωσσού, που τη μαζέψαμε με το μπάσταρδο..
Κατάπιε τη γλώσσα του. Θυμήθηκε την Εύα.
Αχ! Η Εύα, η Εύα! … βίος και πολιτεία!!!
Όταν την γνώρισε, πέταγε στους εφτά ουρανούς. Παράνομο ζευγάρι…
Γλύκες και αγαπούλες και λόγια μεγάλα!
Έρωτας και ρακί!… κακός συνδυασμός. Πάρα πολύ κακός, θα έλεγα.
Συνδυασμός όπως του <Σου> και τις χειραψίας …
Τον έψησε τον αρσενικό, τον απόγονο του Αδάμ, τον άμυαλο ,τον έψησε ότι θα γεννήσει ένα παιδί, το παιδί τους, τον καρπό της αγάπης τους και ότι δεν θα ζητούσε τίποτα για το παιδί. Τον έψησε…
Δεν πήγε το μυαλό του, του αρσενικού!
Και να πεις δεν τον είχε προειδοποιήσει ο Θεός…
- πως σε λένε ? την ρώτησε.
Εύα ! του είπε.
ΕΥΑ !!
Και ναι, ναι, τον έψησε και το κράτησε! Και ας ήταν νυμφευμένος ο άσωτος με άλλη!
(νυμφευμένος με γυνή από το Ανατολικό μπλόκ. Δάχτυλος Πούτιν? Δε γνωρίζω…)
Δεν θα σου ζητήσω τίποτα, μόνο να το έχω να παίζει, να γεμίσει το σπίτι από σένα αγάπη μου, να έχω κάτι δικό σου, δικό μας…
Και μετά σου λέει, ο όφις, παραπλάνησε την Εύα…
Μωρέ ….
Τον γέννησε το γιο!
Κι όπως είπαμε, τα παιδιά είναι νταβατζήδες της τσέπης και η Εύα δεν τα έβγαζε πέρα. Άρχισε λοιπόν να ζητάει… και να εκβιάζει …και να φτάνει να έρθει σήμερα πρωί, πρωί με τελεσίγραφα. Ή μου δίνεις 300 αργύρια ή τα ξερνάω όλα στην ξενοπάντισα…
Που να τα βρει 300 αργύρια? Ο μισθός τους 30 αργύρια, και με δύο νταβατζήδες και γυναίκα, δε περισσεύανε…

(σύνδεση με part one)

Μωρέ θα πάω στο γάμο! (σκέφτηκε ο άσωτος, αφού ξέσπασε ο καυγάς και το κάθε ζευγάρι πήγε σπίτι του) Αφού είναι κλειστός γάμος, θα πάω με την κάμερα και θα τραβήξω καμιά σκηνή, θα την πουλήσω στο star και θα ζητήσω 300 αργύρια, θα τα δώσω στην Εύα να την ξεφορτωθώ και μετά βλέπω…
Ωραία ιδέα, σπουδαία ιδέα! Βγήκε και κάτι θετικό από τη συνάντηση με την κουρούνα τη νύφη μου, τη νυφίτσα, την ξιπασμένη, την, την, την…

Έτσι κι έγινε! Έκρυψε μια μικροκάμερα στην μπουτονιέρα και να σου στο γάμο!
Κατέγραφε κι ήλπιζε σε κάτι πιπεράτο, παρασκηνιακό.
Εκεί που έπινε το πέμπτο κουπάκι κρασί, έπιασαν οι κεραίες του μια αναστάτωση.
Άκουσε την κα Μαρία που φώναζε το Μάνο. Τον ακολούθησε και κατέγραψε το θαύμα.
Το νερό, έγινε κρασί! Και τι κρασί!…
Τον πήραν χαμπάρι οι <θείοι>...
Τον στρίμωξαν στη γωνία και άρχισαν οι διαπραγματεύσεις. Τα αποτελέσματα γνωστά…
τσάκωσε ο άσωτος τα 300 και όλοι ευχαριστημένοι….
Όλοι, εκτός από τη Μαγδαληνή….

To be continued …
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

Η Μαγδαληνή, η Μαρία και ο Ιωάννης.

Κα Μαρία, κα Μαρίααααα

Ωχ ! το ζαβό!
Καλημέρα Μαγδαληνή. Πως κι από τα μέρη μας?
Κα Μαρία ΕΡΧΕΤΑΙ..
Κάτσε Μάγδα μου, να πάρεις μια ανάσα, ποιος έρχεται κορίτσι μου?
Ο Μάνος, ο Μάνος έρχεται..
Άντε πάλι, βρε κορίτσι μου, δε λέω, με συγκινεί που ακόμα περιμένεις το γιο μου, αλλά βρε κορίτσι μου γιατί δεν παντρεύεσαι τον Ιάκωβο, αδελφός του Μάνου είναι και σε θέλει, κι ο Μάνος θα το ήθελε..
Μα δεν ακούτε τι σας λέω μητέρα? Έρχεται.
Δε βρίσκω άκρη, σκέφτηκε η Μαρία.
Πότε έρχεται να φτιάξω μπακλαβά?
Το 2012!
Και πως το ξέρεις Μάγδα μου?
Θυμάστε μητέρα που σας είχα πει, ότι μου είπε να παρακολουθώ Λιακό?
Ναι το θυμάμαι, και?
Το 2012 μητέρα θα γίνει σύνοδος πλανητών. 7 πλανήτες και η σελήνη στην ίδια ευθεία…
Ήλιος, Ερμής, Γη , Σελήνη, Αφροδίτη, Άρης, Δίας, Κρόνος…
Ε και ? τι δουλειά έχει η σύνοδος με την επιστροφή του Μάνου?
Αχ μητέρα, το 2012 η εκλειπτική του Ηλιακού μας συστήματος ευθυγραμμίζεται με αυτήν του Σείριου.
Ναι βρε κορίτσι μου το διάβασα στο net, αλλά ο Μάνος τι δουλειά έχει.
Αχ μητέρα, γερνάτε και δεν θυμάστε. Ο Μάνος μετά την ανάστασή του έφυγε με τους Ελ, για το Σείριο. Αφού θα γίνει ευθυγράμμιση, θα εμφανιστεί και ο Μάνος και η Αθηνά.
(Α! καλά δε μας έφτανε ο Μάνος θα χουμε και την Αθηνά τώρα….)
και δε μου λες κορίτσι μου ξέρει κανείς άλλος ότι θα έρθει?
-Ναι μητέρα. Ο Ιωάννης.
-Ποιος Ιωάννης ? αυτός που πήγε στην Πάτμο?
-Ναι αυτός.
-Ε ρε που μπλέξαμε…
ο Ιωάννης Μάγδα μου, είναι στο άσυλο. Από τους πολλούς μανδραγόρες που κατανάλωσε και μετά τη συγγραφή της Αποκάλυψης τον ανακηρύξανε επίτιμο στο Δαφνί. Και πώς να τον άφηναν έξω δηλαδή. Διάβασες μήπως πως περιγράφει τον Μάνο στο πρώτο κεφάλαιο, χωρίο 14? Αλμπίνο τον έκανε το γιο μου ο ανεπρόκοπος.
Τι είναι ο Αλμπίνος καλέ?
Αλμπίνος, Μάγδα μου είναι αυτός που έχει άσπρο δέρμα, τρίχωμα και κόκκινα μάτια.
Είναι μια ιδιοτροπία της φύσης.
Και καλά μητέρα, που σας ήρθε αυτό. Εγώ το διάβασα το βιβλίο. Τη λέξη Αλμπίνος δε την είδα.
Κάτσε και διάβασε καλά. Γράφει: η δε κεφαλή αυτού και οι τρίχες, ήσαν λευκές ως μαλλίον λευκόν, ως χιών και οι οφθαλμοί αυτού ως φλοξ πυρός…
Άσε που γράφει ότι από το στόμα του θα εξέρχεται ρομφαία δίστομος οξεία.
Εσύ Μάγδα μου αν δεις τον Μάνο σε τέτοια χάλια θα τον έχεις για Σωτήρα ή μήπως για το τέρας της Φύσης?
Ο Μάνος Μάγδα μου, είναι ο ιδρυτής της αγάπης και όχι αυτός που θα γυρίσει να εκδικηθεί…
Μήνυση του έκανα του αθεόφοβου…το τι τέρατα έχει γράψει σε τούτο το βιβλίο…
Στην αρχή, τα χώνει σε όλους τους αρχηγούς των εκκλησιών.

Και καλώς κάνει, από τότε φαινόταν τι είναι η εκκλησία….


Από το κεφάλαιο 4 και μετά, παραληρεί. Όχι σε προκαλώ να το διαβάσεις..
Να το διαβάσεις όμως, όχι να το αναγνώσεις…


Ναι μητέρα, όλα αυτά είναι προφητικά και γραμμένα με αλληγορία.
Τι αλληγορία Μάγδα μου, η μάζα δεν ξέρει καλά, καλά να διαβάζει.
Όταν γράφεις ότι ο Μάνος ξεσφραγίζει βιβλία και ο θάνατος πλημμυρίζει τον πλανήτη, τι αλληγορία είναι αυτή?
Ο Μάνος θα ευθύνεται για τις φυσικές καταστροφές? Για τις πτώσεις των κομητών και την έλλειψη πόρων ζωής?
Ο Μάνος που πήγε και σταυρώθηκε για μια ΙΔΕΑ.????
Ο θεός των Εβραίων είναι εκδικητικός. Ο Μάνος κήρυττε αγάπη. ΟΧΙ εκδίκηση.
Γράφοντας αλληγορικά ο Ιωάννης, αφήνει περιθώρια για επεξηγήσεις. Αυτό είναι και το χειρότερο όλων. Κάποιοι δήθεν φωτισμένοι δίνουν τις δικές τους εξηγήσεις, τα δικά τους πιστεύω. Κι επειδή ο κόσμος είναι αμόρφωτος, επειδή πιστεύει χωρίς να ερευνά,
έφτασε να θεωρεί το Μάνο, καταστροφέα των πολλών και Σωτήρα των λίγων.
Θα σφραγίσει λέει στο μέτωπο 144,000 άτομα , οι υπόλοιποι θα γίνουν βορά στα τέρατα που λέει ότι θα αναδυθούν από το εσωτερικό της γης..
Τα αναφέρει ως ακρίδες- σκορπιούς που έχουν διαταγή να μην πειράξουν τίποτε άλλο στον πλανήτη, μα μόνο τους ανθρώπους που δεν έχουν το σφράγισμα….
Και όχι να τους σκοτώσουν, όχι, να τους βασανίσουν πέντε μήνες…
'Aκου περιγραφή…
Και η μορφή των ακρίδων ήταν όμοια με ίππων έτοιμων για πόλεμο, στα κεφάλια τους είχαν στεφάνια που έμοιαζαν χρυσά, και τα πρόσωπα τους έμοιαζαν με πρόσωπα ανθρώπων. Και είχαν τρίχες γυναικών και δόντια λεόντων….

Σταματήστε μητέρα. Ανατρίχιασα. Δεν τα είχα σκεφτεί ποτέ αυτά. Διάβαζα το βιβλίο με κατανυκτικό τρόπο. Όχι επικριτικό !
Δεν επικρίνω Μάγδα μου. Αναζητώ.
Ψάχνω την αλήθεια για το Μάνο. Ζει δε ζει?
θα γυρίσει?
ή μας έγραψε κανονικά….
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »

H Μαγδαληνή, ο Ασωτος και ο...Σωτήρας (part one )

Συνάντησε η Μαγδαληνή τον Εμμανουήλ . Τα αποτελέσματα λίγο πολύ γνωστά.
Ήτανε βασίλισσα της έστελναν στολίδια, τώρα που πέθανε αυτός της ρίχνουν κουτουλίδια.

Τι τον ήθελε κι αυτή το μυστικό γάμο..
Φαγώθηκε το σόι του, ν αποφύγουν κάμερες και Star.
Ναι καλέ! ο γάμος στη Κανά, ο δικός της γάμος ήταν! Το γράψε τότε και η καθημερινή φυλλάδα Νέα Διαθήκη. Ο γάμος είχε καταχωρηθεί. Το όνομα του ζευγαριού όμως επτασφράγιστο μυστικό. Και το γάμο από σπόντα τον μάθανε.
Από την παρέμβαση της πεθεράς, της κας Μαρίας. Τέλειωσε το κρασί και έπεσε πανικός.
-Μάνο, Μάνο αγόρι μου.
Τι έγινε ρε μάνα?
-τέλειωσε το κρασί, μόνο νερό απόμεινε.
-Και τι να κάνω εγώ ρε μάνα? Το νερό κρασί?
-Μπράβο αγόρι μου ωραία ιδέα..
Πες, πες η Μαρία, τον έπεισε . Τι το ήθελε? Ανάμεσα στους καλεσμένους- ακάλεστους, ήταν και ο Άσωτος ρεπόρτερ, βλέπει το θαύμα και το καταγράφει με την κρυμμένη του κάμερα.
(ίσως ο άσωτος να είναι, ο προ, προ, προ, προ, του προ ,προ, προ, του προ, πάππου του Μάκη…)
Πέσανε πάνω του να τον φάνε… δώσε το θαύμα, αλλά για το όνομα του ζευγαριού κουβέντα δε θα γράψεις. Αν μιλήσεις θα σε κατατρέξει το ξανθόν γένος και ο αρχηγός τους, ο Πούτιν. Που να μιλήσει ο άσωτος! Όσο ρεμάλι και να ήταν, διέθετε τον κοινό νου. Τσάκωσε 300 αργύρια και τα έκανε γαργάρα τα ονόματα…

Αν είχε γράψει αυτός τα ονόματα, μονολογούσε η Μαγδαληνή, θα μπορούσα να αποδείξω ότι είμαι η χήρα του Σωτήρα. Ποτέ δεν κατάλαβε την εμμονή των <θείων> του Μάνου για μυστικό γάμο. Τους θυμάται στο τραπέζι του γάμου, με τους μαύρους χρυσοκεντημένους μανδύες τους και τα παράξενα καπέλα τους να κοιτάζονται ανήσυχοι αναμεταξύ τους.
Μάγδα κορίτσι μου, της είπαν όταν τους ρώτησε. Ο Μάνος είναι προορισμένος για καριέρα. Ο γάμος σας θα αμαύρωνε τη φήμη του.
- τι καριέρα καλέ, είπε η Μαγδαληνή. Γιος μαραγκού είναι.
Αχ! Μαγδαληνή… Υιός αρχη-τέκτονα είναι όχι μαραγκού.
- Τι αρχιτέκτονας , τι μαραγκός καλέ, όλοι στο γιαπί δουλεύουν..
(Κομμάτι ξανθιά η Μάγδα )
Μαγδαληνή κορίτσι μου, εσύ γάμο ήθελες, γάμο έχεις, είπαν οι <θείοι>, τι σε νοιάζει αν θα το μάθει όλοι η Ιερουσαλήμ?
Δεν το έψαξε άλλο η Μάγδα, σου λέει παράξενο σόι , παράξενα χούγια…
Πραγματικά παράξενο σόι! Η πεθερά της, επέμενε ότι ο Μάνος ήταν παιδί
της αστραπής, του νερού και της φωτιάς, παιδί της φύσης, τέκνο του Θεού
Και καλά ρε μάνα, είχε ρωτήσει στα μικράτα του ο Μάνος, και πως έγινε η σύλληψη?
Ήρθε παιδί μου ο Άγγελος, μου πρότεινε το χέρι του σε χειραψία, και μου είπε.
Χαίρε και μη φοβού, ο Κύριος μετά σου..
Και σου προσέφερε Σου? όχι παιδί μου! Όχι Σου, μετά σου…
Στο σόι πάντως, ούτε Σου τρώγανε πια, ούτε χειραψίες έκαναν. Για χαιρετισμό φιλιόντουσαν στο στόμα με γλώσσα. Το χέρι δεν το έδιναν! Κι ο μικρός Μάνος κάθε φορά που έβλεπε χειραψία στους δρόμους, έξαλλος γινόταν. Καλά μες τη μούρη μας συνουσιάζονται οι ξεδιάντροποι… έ! ρε Σόδομα και Γόμορα…

Την είχαν παραξενέψει και τα τελευταία λόγια του Μάνου …
μόλις σκοτεινιάσει της είπε, έλα εκεί που θα με βάλουν, φέρε ιώδιο και ένα ταψί μπακλαβά….

Δεν είχε καταλάβει η έρμη. Μπακλαβά? Τι να τον κάνει πεθαμένος άνθρωπος τον μπακλαβά? Εκτός και κάνει πάλι αυτό που έκανε και με τον κολλητό του τον Λάζαρο. Λες μωρέ να αναστηθεί!
Χμ! διόλου απίθανο. Θα πάρω μαζί μου σκέφτηκε η Μαγδαληνή, το απόκομμα από τη Νέα Διαθήκη, να υπογράψει ότι εμείς ήμασταν το ζευγάρι που ενώθηκε με τα ιερά δεσμά, να πάρω τουλάχιστον τη σύνταξη….

Πήρε λοιπόν μπενταντίν, φουσιντίν και ότι σε ντιν υπήρχε στο φαρμακείο, έψησε κι ένα μπακλαβά και να σου στο μνήμα…

Μάνο μου, Μάνο μου είσαι ζωντανός, τον είδε κι έτρεξε να τον αγκαλιάσει.
Μη μου άπτου Μαγδαληνή, θα πέσω κάτω ξερός. Έφερες το μπακλαβά?
Τον έφερα Μάνο μου, μα πως κι είσαι ζωντανός?
Αφού σου το χα πει ρε Μάγδα… ήπια, ότι πότισα και τον Λάζαρο. Ζωνιανό με Μυλοποτάμου, Νεκρό σε αφήνει για ένα μερόνυχτο…

Τσάκισε το ταψί ο Μανολιός και κει στο τελευταίο κομμάτι, του λέει η Μάγδα.
Και τι θα γίνει τώρα Μάνο μου που όλοι σε νομίζουν νεκρό? Μια διαθήκη δεν έφτιαξες, στο δρόμο με άφησες. Τι να κάνω εγώ μια γυναίκα μόνη…(άρχισε το τροπάριο η Μαγδαληνή). Να Μάνο μου, βάλε μια υπογραφή εδώ, στην εφημερίδα που αναφέρει το γάμο μας.
- Παλάβωσες ωρέ Μαγδαληνή? Αν το υπογράψω θα το ανακηρύξουν σε ιερό κείμενο, και αλίμονο μας…
Ναι αλλά εγώ μια γυναίκα μόνη….μπλα μπλα
-Οκ! θα το υπογράψω και το κρίμα πάνω σου. (όπως το είπε έγινε. Το κρίμα, πάνω μου έπεσε )

και που θα πας τώρα Μάνο μου? Ρώτησε η Μαγδαληνή.

Θα πάω στην έρημο, ήρθαν να με πάρουν οι ΕΛ!
- οι ποιοι ? αναρωτήθηκε η Μάγδα.
- Οι Ελ, κορίτσι μου, άνοιξε και κανά βιβλίο, ζουν ανάμεσά μας…
Μα Μάνο μου…
-Δεν έχει Μάνο μου και ξε Μάνο μου. Πρέπει να φτιάξω πύλες. Γιος αρχιτέκτονα είμαι. Τα λαμόγια πρέπει να κλειστούν στα έγκατα…..
-Και μετά? Μετά που θα πας Μάνο μου?
-Μετά θα με πάρουν μαζί τους στο Σείριο.
- Στην εθνική Αθηνών-Λαμίας?
- Αμάν ρε Μάγδα! Στον πλανήτη Σείριο….
Σε άλλο πλανήτη? Κι εγώ πως θα επικοινωνώ μαζί σου βρε αγόρι μου…
Βλέπε Λιακόπουλο, θα σου στέλνω μηνύματα.
Πότε θα σε ξαναδώ?

Ο καιρός γαρ εγγύς κορίτσι μου, της είπε, κι ακόμα τον περιμένει….
Ε, που πας; Έχει κι άλλο... »