Τσικνοπέμπτη?

Γυρίζω κατάκοπη από το ταξίδι μου στο Κορωπί.
Σιγά το ταξίδι θα σκεφτείτε.. κι όμως..
Δυόμισι ώρες πήγαινε, δυόμισι γύρνα… σα να πήγα στη Λάρισα νοιώθω!
Με το που κάθομαι να φάω , το κινητό…
Αλτ! Φτύσε τη μπουκιά κι ετοιμάσου, θα περάσουμε να σε πάρουμε.
Να με πάτε πού?
Στα Βλάχικα για φαγητό!
Ο χριστός κι η μάνα του! καλέ πια βλάχικα τέτοια μέρα.?
Έχεις πάει στα βλάχικα τέτοια μέρα? Όχι?
Α γι αυτό! πρέπει να σαι πολύ βλάκας για να ξαναπάς…άσε τον ψόφο που κάνει…δεν πάω πουθενά…
Άρχισε το ψήσιμο …Και έλα και πάμε και η παρέα και μπλα, μπλα, μπλα…
Δεν ψήνομαι με τίποτα λέμε…
Θα μας στριμώξουν, θα περιμένουμε δύο ώρες τουλάχιστον για να φάμε, γύρω μας θα τρέχουν παιδάκια και η μαμά τους θα τους φωνάζει να φάνε μια μπουκιά κρέας, αυτά δεν θα θέλουν και θα ξεσπάσει μητρωικός πόλεμος…
Είναι της μοίρας μου γραφτό! όλοι οι Γιαννάκιδες που δεν θέλουν να φάνε
να κάθονται στο…. όχι απλά διπλανό, αλλά στο στριμωχτό τραπέζι !
Δεν το αντέχω ρε παιδιά… λυπηθείτε με…
Αμάν ρε Μαγδαληνή! γεροντοκόρη έχεις καταντήσει, το ένα σου βρωμάει το άλλο σου ξινίζει. Έθιμα είναι αυτά, γιατί να μην τα τηρούμε?
Έθιμο επίσης είναι, να δίνεις κι ένα κομμάτι πίτα στον φτωχό την Πρωτοχρονιά . Το δίνεις?
Αμάν πια ρε Μαγδαληνή…θα έρθεις δεν το συζητώ…το θέλει η παρέα…
Την παρέα μου μέσα….
Κοίτα να δεις, θα κάνουμε μια συμφωνία. Πηγαίνετε εσείς, κι αν τα πράγματα δεν είναι όπως τα λέω, παραγγείλτε μου κοτόπουλο, καλέστε με στο τηλέφωνο κι έρχομαι…
Η ώρα περνά, οι ώρες περνούν… εγώ αραχτή στον υπολογιστάκο μου, στη ζέστη μου, ακούω μουσικούλα, πίνω κρασάκι… χαλαρά…
Εκεί που άκουγα το άσμα in the desert you cant remember your name χτυπάει το κινητό… βλέπεις οι άλλοι δεν ήταν στην έρημο…
Μαγδαληνήηηηηη?????
Ωχ , ωχ, ωχ, ο τόνος αυτός ο μακρόσυρτος δε μου αρέσει καθόλου….
Τι έγινε ωρε σύντεκνε? όλα καλά? ξεπουπουλιάσανε την όρνιθα? να ετοιμαστώ?
Να ετοιμαστείς Μαγδαληνή μου, να ετοιμαστείς…
παρήγγειλε σουβλάκια , κοντοσούβλια από το ψητοπωλέιο κι ερχόμαστε…
Α ρε Μαγδαληνή….
Πως τον πως τον είπες τον άγιο?….
Μεγάλη η χάρη του…