με ξύπνησαν νωρίς.
Προετοιμασίες για τον Οβελία οι άντρες , σαλάτες και λοιπά εδέσματα οι γυναίκες.
Μέχρι να ψηθεί ο Οβελίας... μεζέδες, τσικουδιές, μπύρες, κρασί και κόκα διαίτης(!)
Με το που ψήθηκε ο αμνός, το γλέντι μεταφέρθηκε στο εσωτερικό του σπιτιού.
Ωωωω να ζήσεις γιε μου, φώναζε η συμπεθέρα στο χορευταρά της, να ζήσεις παλικ...
……ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ! ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ!..ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΕΕΕΕΣ...
Στη φωνή της υπήρχε μια ένταση, ένα επείγον. Σταμάτησε η μουσική.
Μπήκε ποντίκι! Μπήκε ποντίκι. Κλείστε όλες τις πόρτες να το περιορίσουμε στο σαλόνι.
ΠΟΝΤΙΚΙΙΙΙΙΙΙΙΙ; (Χορωδία όλοι μαζί)
Ώρα μηδέν. Όλοι όρθιοι. Οι πόρτες έκλεισαν και 7 άτομα αλληλοκοιτάζονται σαστισμένα.
Πάρτε ότι βρείτε να το σκοτώσουμε. (Δίνει την εντολή η Μπουμπουλίνα του σπιτιού.)
(πριν την επιστράτευση, έχω βγει για τσιγάρο και κοιτάζω το σκηνικό από το παράθυρο.)
7 άτομα ακροβολισμένα στις 4 γωνίες του δωματίου κρατούν στο ανυψωμένο χέρι τους ο ένας παπούτσι, άλλος παντόφλα, σκούπα, σφουγγαρίστρα, βιβλίο, ένα μπολ (!) και τη μεγάλη πιρούνα της κουζίνας(!) αχαχαχαχαχαχα. Δεν μπορώ να στο περιγράψω …. Έχουν στο πρόσωπο την έξαψη της μάχης και όπως τους βλέπω με τον εξοπλισμό αυτό, αυθόρμητα τους αποκαλώ Μαχητές του micky Μάους, και γελάω ακόμα περισσότερο.
-Κάντε απόλυτη ησυχία!(Προστάζει η αρχηγός του λόχου.) Όσο μας νοιώθει δε θα βγαίνει. (1 λεπτού σιγή για τον πόντιξ)
-Νατο! Νάτο...
-Πουυ;
-Να! να τοοοο.
ΕΦΟΔΟΟΟΟΣ! Όλος ο εξοπλισμός των Μαχητών, εκσφενδονίζεται κοντά στο παράθυρο.
Κλιιινγκ, μπαμ, ντινγκ. (Τον ήχο από το μπολ δεν μπορώ να στον καταγράψω.. .αχαχαχαχα)
-ΤΟ ΣΚΑΣΕΕΕΕ,
-από κει πήγε..
-Νάτοοο, νάτοοο ,( Κλινγκ, μπαμ, ντινγκ…)
(περιττό να σου πω ότι κλαίω από τα γέλια. Μια κάμερα θέλω, μια κάμερα…)
-Δε γίνεται έτσι δουλειά, πρέπει να βγάλουμε έξω τον καναπέ, τρύπωσε από κάτω!
-Για να βγει έξω ο καναπές πρέπει να ανοίξουμε την πόρτα και μπορεί να το σκάσει στα άλλα δωμάτια.
-Σηκώστε τον καναπέ όρθιο να μην έχει να τρυπώσει.
(Κάτω από τη λάμπα στο κέντρο του δωματίου ως άλλο Μενίρ στήνεται στο ένα μπράτσο ο καναπές. Κάτι καρέκλες τις έβγαλαν από το παράθυρο.
Νατοοοοο, νάτο (γκντουπ), εκσφενδονίζεται το μπολ.
-Καλά εσύ ρε Ματίνα, τι κάνεις με το μπολ;
-Το πέταξα για να τον καπακώσει, αλλά ξέφυγε ! Τι κουνάς το κεφάλι σου; Η δικιά σου, που πήρε την πιρούνα ήταν πιο έξυπνη;
-Και τι να έπαιρνε; Την κατσαρόλα;
-Να του βάλουμε τυρί σε μια γωνία και να του ρίξω με το αεροβόλο γιαγιά;
-Όχι με το αεροβόλο Μανούσο, θα κάνεις ζημιά ,να του πετάξεις το μπολ…
(ΑΧΑΧΑΧΑΧΑχαχαχαχαχα...)
-Με τις φωνές δεν γίνεται δουλειά. Καθίστε να δούμε πως θα τον σκοτώσουμε...
Είχαν μαζευτεί γύρω από το τραπέζι. Οι ιπ –πότες της τετράγωνης τράπεζας
εκπονούσαν το σχέδιο εξόντωσης του Μίκυ.
Μεταξύ μας Αναγνώστη μου, δεν είναι καθόλου εύκολο να εξοντώσεις πόντικα! Με τι να τον σκοτώσεις; Μόνο με το αεροβόλο που είπε ο μικρός θα γινόταν δουλειά, αλλά...
-Έχω κάτι μαδέρια στον κήπο, φέρτα Μαγδαληνή, μου λέει ο συμπέθερος.
-Τι να τα κάνεις τα μαδέρια καλέ μπαμπά; (πετάγετε η Ματίνα)
-Κανονικά θα έπρεπε να τα βρέξω και να σε πλακώσω, άκου να καπακώσει με το τάπερ το ποντίκι!...
Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε είναι να βγει έξω μόνο του! θα φτιάξουμε ένα διάδρομο, με τα μαδέρια από τη σκαλωσιά, μέχρι την εξώπορτα και θα το κυνηγήσουμε να φύγει στην πόρτα.
Να σου και η σκαλωσιά στο σαλόνι…
Φτιάχνουν το διάδρομο αλλά ο πόντιξ κάπου έχει λουφάξει και δεν εμφανίζεται.
Στην εξώπορτα φρουρός η κα Ευγενία μην τυχόν εισβάλει έτερος Μάους.
-Θα ρίξω τυριά στο διάδρομο να βγει να φάει!
-Καλλίτερα να βάλουμε γλυκά, πιο πολύ τους αρέσουν τα γλυκά.
Γέμισαν το διάδρομο με τυριά και γλυκά και κάθισαν να αναμένουν να εμφανιστεί ο... κοντορεβυθούλης.
Σσσς μη μιλάτε κάτι ακούω! Νάτοοοο…πάει πάει να φάει το γλυκό.
Έφαγε και το τυρί και προχώραγε στην πόρτα. Μην κινηθεί κάνεις.
Βγήκε! Βγήκε αναφώνησε η κα Ευγενία και έκλεισε ανακουφισμένη την πόρτα…
άιντε τώρα να ξαναφέρεις το σαλόνι στην αρχική του μορφή...
Η παρέα είχε χάσει το κέφι της, αλλά εγώ το διασκέδασα αφάνταστα.
Ακόμα και τώρα προπονούμε, πετάω ταπεράκια…
ρε την τρελή…
καλά να περνάς Αναγνώστη μου...
