(εις την απαλάμη βρε πονηρόμυαλε!)
Ο σοφός λαός μας έλεγε ότι σε τοιαύτες περιπτώσεις ή λαμβάνεις ή δίδεις χρήμα. Χρήμα όμως δεν κυκλοφορεί και αφού δεν κυκλοφορεί τι μας μένει; (εκτός από το τρίτο το μακρύτερο) μας μένει το άλλο που λέει ότι όταν σε τρώει η παλάμη, θα χαστουκίσεις...
Ναι! Να χαστουκίσω! θέλω να γίνω η Αθήνη σε ξανθό. Θέλω να ρίξω χαστούκια! Πολλά χαστούκια...
Θέλω να χαστουκίσω τον Γιωργάκη και τους Πατρινούς που τον ψήφισαν. Ζώα!
Του δώσατε το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερος, να τον πληρώνουμε και να καλοπερνά στα εξωτερικά. Ζώα ε ζώα...
Θέλω να χαστουκίσω την Αλέκα που δεν ψήφισε για να παραπεμθεί, τον Φανούρη – Φώτη Κουρέλη για τη στάση του, τους υπαλλήλους της Βουλής (έναν – έναν). Θέλω να χαστουκίσω τον Αλέξη που δεν έτοιμος να κυβερνήσει ενώ η χώρα χρειάζεται ΗΓΕΤΗ.
Εδώ που τα λέμε πολύ είναι αυτοί που τα θέλουν τα σκαμπίλια τους.
Έναν όμως Αναγνώστη μου, έναν ειδικά θέλω να τον σαπίσω!
Τον Άδωνη τον Σπυρίδωνα Μπουμπούκο...
Αυτόν !Αυτόν θέλω να τον χαστουκίσω τώρα. ΤΩΡΑΑΑΑΑΑ!
Δεν τον αντέχω άλλο.
(Θα χαστουκίζω και όποιον τον ψήφισε. Το δηλώνω!)
Βρε Ευγενία μου μάζεψε το! Κλείσε το στο σπίτι το παρλιακό.
Όπου κι αν κοιτάξω θα τον δω. Θα τον ακούσω.
Παρεμβαίνει σε τηλεοπτικά δελτία, σε ραδιοφωνικές εκπομπές, facebook, twiter παρεμβαίνει παντού.
χθες το βράδυ παρενέβη και στον ύπνο μου!
Ήμουν λέει σ ένα δωμάτιο που είχε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, υπολογιστές.
Από όλα αυτά τα μέσα ,ταυτόχρονα, αναμεταδιδόταν η φωνή του.
Είχα πέσει στο πάτωμα και κάλυπτα τα αφτιά μου. Το μαρτύριο φρικτό.
Ξάφνου ένα γεροδεμένο αγόρι μπαίνει στο δωμάτιο και τον απειλεί:
- ή σκας ή σε «σκάω»
-να το συζητήσουμε Ηλία, του λέει αυτός, αλλά ο Λιας ο παιδαράς δε καταλαβαίνει.
-Σκάσε Άδωνη! θα τις αρπάξεις πάλι και θα με λες άνανδρο. Σκάσε μη μιλάς άλλο..
Μα Ηλία μου δεν παίρνω 8000, με τις κρατήσεις που μου κάνουν παίρνω 4000.
- Γιατί σου κρατάνε 4000;
-Είχα πάρει ένα δάνειο και μου το κρατάνε λίγο λίγο...
Το μάτι του Ηλία άστραψε! Και το δικό μου το ίδιο... νομίζω και το δικό σου...
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Ξάφνου οι δρόμοι γέμισαν κόσμο, σηκώθηκαν όλοι από καρέκλες και ντιβάνια.
Άρων άρων σκότωσε αυτόν! Το μήνυμα άρχισε να μεταδίδετε από στόμα σε στόμα.
Όλοι οι Έλληνες γίναμε Εθνικόφρονες, κυκλοφορούσαμε με μαύρες μπλούζες και στρατιωτικό παντελόνι παραλλαγής.
Ξύπνησα κάθιδρη Αναγνώστη μου. Εφιάλτης ή πραγματικότητα; Τείνω να γίνω Χουντική;
Μ αρέσει ο Κασιδιάρης που τα χώνει στη Βουλή… που μοιράζει τρόφιμα, που υπάρχει και κάποιον φοβούνται οι αλλοδαποί.
Έχω μπερδευτεί Αναγνώστη μου,
(είναι κακό πράμα η Χρυσή Αυγή...δεν ξέρεις εσύ, με διαβεβαιώνουν.)
Δεν ξέρω εγώ, το ομολογώ! Εγώ ήμουν μια ανέμελη ξανθιά κι όπως περπάταγα ήρθε ο Άδωνις, ο Γιωργάκης, ο Μπένυ, ο Λουκάς ο Άκης. Ήρθαν πολλοί...
Μου κόψαν το μισθό, την περίθαλψη , την παιδεία όλα τα κόψαν...
Βίασαν την κοινωνία και από το σπέρμα τους γεννήθηκε η Χρυσή Αυγή
Και να σου τώρα ο προβληματισμός στη ξανθιά, ποιος είναι ο επικίνδυνος;
ο βιαστής ή ο καρπός του;
Θεέ μου, ούτε σε σένα δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη πια.
Έμαθα πως μιλάς με τον Σαμαρά...
(Να σου χώσω και σένα μια μπάτσα...)
Ρίξε και εσύ μια Αναγνώστη μου άμα θες!
Ψήφισε ποιόν θες και γω θα σου τον χαστουκίσω...
