Άβε Αναγνώστη , Ο μαλακομαγνήτης μου σε χαιρετά . …
Σκηνικό α
Χτυπάει ο κινητός μπελάς, είναι ο προϊστάμενος μιας από τις εταιρείες που συνεργάζομαι.
-Θα βοηθήσεις; Ο ίδης αρρώστησε και υπάρχει πρόβλημα σ ένα πελάτη, μπορείς να πας εσύ;
Να πάω! τι να κάνω; δανεικά είναι αυτά! Παρκάρω,
χτυπάω το κουδούνι, τίποτα! ξαναχτυπάω ,τα ίδια.
Παίρνω τηλέφωνο: κε Οπουλε είμαι από την εταιρεία τάδε, αντί του κου Ιδη…
Ανοίγει ένας Πακιστανός, με οδηγεί στο γραφείο του Όπουλου .
Είναι ένας τύπος… τι να σου πω! Από αυτούς, που αν είχε ούγια,θα έγραφε.. άπιστος!
Ο ορισμός του μπαγάσα! ο λαϊκός ο large που γουστάρει τις γυναίκες..
(μπλέξαμε , σκέφτηκα και άρχισα να τον ρωτάω για το προβληματικό προϊόν.)
Δυο λαλούν και δυο χορεύουν αυτός!
-Να πάρουμε ένα ντρινγκ, που ήρθες πρώτ φουρά στου μαγαζί μου.
-Μα τα κιβώτια…
-Άσε τους άντρες να σκάν για τα κιβώτια! θα φέρω μια ρακί…
-Να λύσουμε το θέμα κύριε όπουλε μου και μετά να πιούμε και ρακί και τσίπουρο.
(Αναμένοντας τα δείγματα να δω τι πρόβλημα υπήρχε , πίνω μια γουλιά κι απ τη ρακί.)Δεν προλαβαίνω να καταπιώ και ανοίγει η πόρτα…
Εισβάλλει μια μανταμίστα φουριόζα, ασθμαίνοντας και φωνάζοντας
<ΣΑΣ ΤΣΑΚΩΣΑ> κατευθύνετε στο γραφείο…
(Ωχ αμάν!)
-Εσύ είσαι μαρή που τραγανάς τον άντραμ ;
-???? Πολύ παράξενη η θέση μου , άβολη, αστεία. (Ψυχραιμία Μαγδάλω!)
-Ηρεμίστε κυρία μου! Σας κατανοώ αλλά ηρεμίστε, είμαι η τάδε από την τάδε εταιρεία που αρρώστησε ο ίδης κι ήρθα εγώ…
Με κοίταζε , την κοίταζα (που έμπλεξα πάλι η ξανθιά…)Κάπου ηρέμισε…
-Τι να σε πω κοπελιάμ . να με συχγωράς …Δεν ξες τι με κάν . Γυρνάει με ξανθές…
Σ είδα που μπαινες και είπα : θα τις φέρν κι ιδώ τώρα;….
Ο όπουλος δε μίλαγε, μόνο κούναγε το κεφάλι του. Σε κάποια στιγμή της λέει:
-Μια ζωή με υποπτεύεσαι και γίνεσαι ρεζίλ…
Εκεί άρχισε ο καυγάς!
-Ρεζίλ έγινα που σε είδαν στην Πρωτόπαπα ! ρεζίλ έγινα όταν μου πες ,πως πας κυνήγι κι σ είδαν στη Βουλιαγμέν! Ρεζίλ έγινα…(Θα είπε και δέκα περιπτώσεις!)
-Ααααα Άκου να συ πω Ασημούλαμ , εγώ έχω παρέες ,αμα σαρές…αμά δε σαρές να γυρίσεις στη μάνας, (το λέει και σηκώνετε και φεύγει..)
Σε κατάσταση υστερίας η Ασημούλα ..
(Εγώ τώρα τι να κάνω; Θέλω να πέσω στα πατώματα από τα γέλια …
Φώναζε: που με τρελή ! που θα το κάψω το στεφάνι μου!)
Συγκρατιέμαι once again και προσπαθώ να ηρεμίσω την κλαίουσα …
(Ζήτω ο μαλακομαγνήτης !!)
Σκηνικό β (κανα μήνα μετά)
Κινητό -Προϊστάμενος : σε ζήτησε η Ασημούλα…
Την καλώ στο τηλέφωνο, είμαι η Μαγδαληνή αποοοο.
-έλα από δω έχω μπαζάρ!
Τι μπαζάρ ορέ;
Έλα να δεις..
Πάω. Τι να δω! .. στον κήπο είχε βγάλει σιδερένιες κρεμάστρες και πουλούσε ρούχα παπούτσια, ρολόγια, ξυραφάκια , σώβρακα, κάλτσες , dvd, cd , pc..
Ένα ενυδρείο κι ένα κομοδίνο…
Γείτονες και περαστικοί είχαν μαζευτεί και κοιτούσαν.
-Τι γίνεται Ασημούλα;
-Έβαλα ντιντέκτιβ! Τουν έπιασα στα πράσ! Αλλά με χώρισε ! ΕΜΕΝΑ! το στεφάνι του , αντί να ξεμπλέξει με την τσούλα…
( ήμαρτον με την τρελή!)
-Μάλιστα! Δηλαδή χώρισες και το ριξες στο εμπόριο;
-Ποιο εμπόριο καλέ;
-Τα ρούχα, τα πράγματα που πουλάς;
Α! είν του Απουστόλ αυτά! Αφού μι πούλησ , θα τον πουλήσου κι εγώ.
Πάρε του ρόλεξ, τζάμπα εσύ ! ανταμοιβή που σε τάραξα τις προάλλες …
Φυσικά και δεν το πήρα, αλλά οι υπόλοιποι δεν έχασαν την ευκαιρία…
Τα ξεπούλησε ! ούτε κάλτσα δεν αφήσανε!
Έπαιρνε τα λεφτά και μονολογούσε:
Α ρε Αποστολ. Μήτε Βρακί δε θα έχει κώλος σου…
(Αχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχχαχαχα!)
Υ.σ.
Δε γράφω λέξη για τον ΠΑΝΑΘΛΙΑΚΟ τόσο καιρό. Τι να πω..
Αλλά άμα με <πάρει> ο πρίγκηψ.. η άλλη Μανταμ Σουσού θα σας γίνω ,
πτωχά σωματεία, πτωχοί ψαράδες του λιμανιού..
Πουσαι ; Εσύ ! Σουλτάν Μπιν Φαρφάν Αλ Σαούντ.
Μη με τρελάνεις στις Φανφάρ κε Φαρφάν μου γιατί όλα μαζί δεν τα παλεύω!
Όχι Πάλι στο λιμάνι οι τίτλοι! Τη γαβρουσαλήμ μου μέσα..
Τα σέβη μου..
