Πίστευα ότι το συγκεκριμένο άσμα, το έχουν ακούσει όλοι…
Συνειδητοποίησα όμως από συζητήσεις με μελαχρινούς και μελαχρινές,
ότι δεν υπέπεσε στην αντίληψη τους. (αν ρώταγα για κανα Ρέμο… )
προς γνώση και συμμόρφωση το αναρτώ.
Εξ αιτίας αυτών των μελαχρινών, ψάχτηκα λίγο για τον Καραϊσκάκη….
Γεννήθηκε σε Σπηλιά πλησίον του χωριού Μαυρομάτι Καρδίτσης τo 1782
και ήταν Νόθος γιος του αρματολού του Βάλτου Δημήτρη Ίσκου ή Καραΐσκου,
(Σε Σπηλιές και Φάτνες ότι Νόθο γεννιέται , να το προσέχετε …)
Η μητέρα του, μετά τον θάνατο του Ιωάννη Μαυροματιώτη, που ήταν ο πρώτος σύζυγός της, έγινε καλόγρια. Ερωτεύτηκε όμως τον Καραΐσκο, (η διπλή ζωή μιας μοναχής …) και από αυτόν το δεσμό γεννήθηκε ο Καραΐσκάκης.
Γι' αυτό και του έμεινε το παρατσούκλι «γιος της καλογριάς».
Ήταν γνωστός για τον τσαμπουκά του αλλά και για την απίστευτη αθυροστομία του.
(φαντάσου τον κάτι σαν τον αντιπρόεδρο Β, τον Θόδωρο.)
Σε μια επιστολή του ο Γεώργιος Καραϊσκάκης γράφει αυτά που ο Νίκος Καλογερόπουλος και ο Β.Παπακωνσταντίνου έκαναν τραγούδι.
Την 1ην Ιουλίου 1823 ο Μαχμούτ πασάς έστειλε στον Καραϊσκάκη επιστολή:
«Με λέγουν Μαχμούτ πασιά Σκόδρα,. Είμαι πιστός, είμαι τίμιος. Το στράτευμά μου το περισσότερον σύγκειται από χριστιανούς. Εδιορίσθην από τον Σουλτάνον να ησυχάσω τους λαούς. Δεν θέλω να χύσω αίμα. Μη γένοιτο. Όποιος θέλει να είναι με εμένα, πρέπει να είναι πλησίον μου. Όποιος δεν θέλει ας καρτερεί τον πόλεμό μου. Δέκα πέντε ημέρας σας δίδω καιρόν να σκεφτείτε».
Ο Καραϊσκάκης απάντησε :
«Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω
κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον
κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω
κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω»।
Μνημόνιο του στείλε …
αλλά το έστειλε στον Γ.Κ. δεν το έστειλε στον Γ.Π.
Δεν ήξερε? Δε ρώταγε? ….
Υ.σ.
Πολύ καλή δουλειά στο βίντεο, τα σέβη μου στο καρντάση melanazomo
