Τι συνέβαινε στο σπίτι?

Πέρσι το καλοκαίρι, η μονοκατοικία που γειτνίαζε με το μπαλκόνι του δωματίου μου, δόθηκε αντιπαροχή. Ένα τετραώροφο τερατούργημα, πήρε τη θέση του υπέροχου κήπου που στόλιζε τα πρωινά μου! Ο Καναδός κάφρος ιδιοκτήτης , ο εγκληματίας αυτός , αφού έκανε τη μαλακία του, πέθανε…. Τα δύο διαμερίσματα πουλήθηκαν, ενώ τα άλλα δυο τα πήραν τα ανίψια του. Το μπαλκόνι μου, βλέπει το μπαλκόνι του ενός ανιψιού. Στην αρχή , όλα καλά. Το σπίτι κλειστό, δεν υπήρχαν σημεία ζωής. Μια νύχτα του Μαγιού άρχισε το μαρτύριο…..
Το μηχάνημα του Βελζεβούλ! ….Airondition!
Και τι Airondition… από εκείνα που όταν ξεκινάνε να δουλέψουν ή όταν σταματούν, νομίζεις πως ντελαπάρισε νταλίκα.
Από κεινη τη νύχτα , κάθε νύχτα και κάθε μέρα, όλη την ημέρα, το ρημαδομηχάνημα δεν σταματούσε παρά για 3-4 ώρες.
Τα νεύρα μου τσατάλια! Τους έστησα καραούλι. Περίμενα να ανοίξουν το μπαλκόνι να τους δω, να τους πω δυο λογάκια…1 μήνας, 2 μήνες, τίποτα! Τα παραθυρόφυλλα πάντα κλειστά, χωρίς σκοινιά, χωρίς μπουγάδες , χωρίς γλάστρες. Το μόνο πράγμα που μαρτυρούσε ότι το σπίτι κατοικείτο, ήταν το aircondition.
-Ρε Μάστορα, (έλεγα του γαμπρού μου.) Κάτι περίεργο συμβαίνει. Δεν είναι φυσιολογικό αυτό.
-Ασε ρε Μαγδαληνή! 007!…. όλο φαντάσματα κι εχθρούς βλέπεις. Μωρό θα έχουν οι άνθρωποι και θα ναι αρρωστιάρικο! Άσε με, με τα τρελά σου.
-Ρε Μαστοράκι μου, αν είχανε μωρό, ένα βρακί θα το απλώνανε, τα πατζούρια θα τα ανοίγανε….Κάτι παίζει σου λέω με αυτό το aircondition δεν μπορεί έτσι να δουλεύει συνέχεια.
-Ε! τράβα στην greenpeace και κάνε τους μήνυση, Ξανθιά!
- Ξανθιά ? Ξανθιά ! ότι πείτε…
Το βιολί συνεχιζόταν, το aircondion να δουλεύει και άνθρωπος να μην εμφανίζεται…
-Κι όμως ρε Μάστορα. Δεν είναι φυσιολογικό σου λέω!!!!
Ξανθή με ανέβαζε, παιδί της ντεκαπάζ με κατέβαζε!

Σήμερα τα ξημερώματα η ντεκαπάζ εδικαιώθει!
Κατά τις 3με 4 τα χαράματα ακούω τα αντικρινά παράθυρα να ανοίγουν.
Φασαρία, φώτα ….Στο μπαλκόνι τα όργανα με τα όπλα στα χέρια. Τους κοιτάζω και με κοιτάζουν.
-Έμπα μέσα! (Μου φωνάζει ένας ένστολος με μάτι που γυαλίζει...)

Ξημέρωσε…
Σούσουρο για το ανεπάντεχο γεγονός στην γειτονιά μας! Σούσουρο στον μπακάλη στο μανάβη στο φούρνο στο περίπτερο….
Μα να μην πάρουμε χαμπάρι τίποτα? Έλεγαν και ξανάλεγαν οι μελαχρινοί….
Η ξανθιά κάτι είχε μυριστεί, λέει ο γαμπρός μου στον γείτονα. Το λεγε αυτή, κάτι δεν πάει καλά! Το λεγε η ξανθιά!…

Δεν θα γράψω τι έγινε. Όχι τώρα. Θα ήθελα να μου πείτε κι εσείς. Να δω, είναι τελικά προφανές, το τι μπορεί να συμβαίνει σε ένα σπίτι, που σπανιότατα βλέπεις τους ιδιοκτήτες του, σ ένα σπίτι χωρίς γλάστρες, χωρίς σκοινιά μπουγάδας, σε ένα σπίτι που δεν ανοίγουν τα παράθυρα ποτέ.
Σε ένα σπίτι που το μόνο σημάδι ζωής είναι ένα κλιματιστικό που δουλεύει ακατάπαυστα…..