ΘΑ τον KILL τον BILL….

Είναι γνωστό ότι τα αρσενικά έχουν δύο κεφάλια.
Η πλειοψηφία αυτών, το πάνω κεφάλι το χρησιμοποιεί για να βλέπει, για να ακούει, για να τρώει…. και το κάτω για να σκέφτεται…

Τη Δευτέρα το απόγευμα ένας πελάτης μου από τη Λάρισα αποφάσισε να έρθει στην Αθήνα.
-Είμι μαζί με τον κουμπάρο μ , έλα να μας ξεναγήσεις.
Τους ξενάγησα και κατά τις 11.30 έκοψα κρίνα μυρωμένα.
Τι κάνανε, τι δεν κάνανε, αυτοί το ήξεραν ….Σήμερα, το έμαθα κι εγώ…
Χτυπάει ο μηχανισμός του διαβόλου….
-έλα τσούπα μ ! (αυτό είναι φιλική προσφώνηση)
-έλα κε Βασίλη, τι έγινε?
-βρε Μαγδαληνημ ο δικός μ ξεχασ το τηλεφουνό τ σ ένα σπίτ προυχθές που ρθαμ.
-Ε! να τους πείτε να σας στο στείλουν κε Βασίλη μου.
-Δεεε γίνετ. Να πας εσύ βρε τσούπα μ να το πάρεις…δε μπουρουμ να δώκουμε τη διευθυνσ.
-Γιατί δεν μπορείτε?
Άσε βρε Μαγδαλομ τα γιατί και πάε να μας το στείλς εσύ!
Μεγαλοπελάτης ο κυρ Βασίλης , τι να κάνω, να πάω….
Mission impossible και η Μαγδαληνή επί του έργου, ΧΩΡΙΣ να γνωρίζει φυσικά που πάει.
Η διεύθυνση που μου δώσανε Σκουφά, το νούμερο δε το λέω…
Όροφος τάδε, επίθετο τάδε.
Χτυπάω και ανοίγει μια αμφιβόλου προελεύσεως οικιακή βοηθός.
Με κοιτάζει με ύφος- ωρέ τι είν τούτο- και με ρωτάει κατάπληκτη τι θέλω.
Μπλα, μπλα, το τηλέφωνο του κυρίου Μπάμπη.
-Το κυρία είναι με πελάτη. Εσύ περιμένεις.
-Τι να περιμένω? δώσε τη συσκευή να φεύγω.
-Εγκω ντεν ξέρει, περιμένεις κυρία.
-Θ αργήσει?
-Ντε νουμίζου.
Ε ! άμα ντε νουμίζεις να περιμένω! Κάθομαι σε ένα καθιστικό και κοιτάζω γύρω μου. Mωρέ τι να ναι δω? Χλιδάτα βαριά έπιπλα, φανταχτεροί πικάντικοι πίνακες, πιάνο…Αρχίζουν να με ζώνουν τα φίδια…
Ε! όχι γαμώ τη Λάρισά σας μέσα!…όχι γαμώ το μαλακομαγνήτη μου. ΟΧΙ…
Κι όμως! (Θα τον ξεχέσω λέμε τον αυνάνα..)
Είμαι έτοιμη μιμηθώ το Σπύρο Λούη αλλά με σταματάει το άνοιγμα της πόρτας.
Να το, το κυρία! Εταιρη ξανθιά και με κοιτάει.
-Δικιά μας? (μου λέει…)
-Έχεις κάνει φυλακή για ανθρωποκτονία ? (της λέω)
Με κοιτάζει απορημένη και μου μασάει ένα όχι.
-Ε! τότε δεν είμαι δικιά σας….

Γαμώ τη Λάρισά σας και τα λεφτά σας, καθίκια!
Του το στειλα του μπάσταρδου το τηλέφωνο, αλλά σε ειδική συσκευασία...
Φόρεσα στη συσκευή ένα προφυλακτικό, για να το βάλει στο οπίσθιο του άμεσα.
Θα τσαντιστεί ο Βλάχος, αλλά αν έχει λίγη τσίπα πάνω του… θα ζητήσει και μια συγνώμη.

Ιωσήφ να σε προλάβω...
άχνα μη βγάλεις...δεν ήξερα! θα μου πεις γιάντα δε ρώταγα.
που να το φανταστώ? πες μου, που να το φανταστώ!