Το ζησα κι αυτό….

Όπως κάθε γυναίκα και δη ξανθιά, με τον κομμωτή μου έχω μια εξαρτημένη σχέση.
Ο Βαλεντίνο, (Βαγγέλη τον λένε, αλλά κινδυνεύω να με βάψει με φούμο αν τον αποκαλέσω έτσι) ο Βαλεντίνο λοιπόν κι εγώ γνωριζόμαστε περίπου 10 χρόνια.
Είναι gay και μάλιστα από τους δεδηλωμένους. Έχει τα κότσια και τα ούμπαλα να λέει αυτά που πρεσβεύει, του βγάζω το καπέλο!
Ως κομμωτής και gay είναι και πολύ φευγάτος. Κουρεύει και ακούει φον Καραγιαν.
Το μαγαζί είναι σε ανατολίτικο στυλ με καθρέφτες και βούδες!
Έχει ασπαστεί ένα παρακλάδι του Βουδισμού, (κύριος οίδε τι πράγμα ).
Φοράει συνεχώς πορτοκαλί χρώμα σαλβάρια και χαϊμαλιά … τρέλα λέμε…
Πάω σήμερα, (μια ζωή χωρίς ραντεβού) και μόλις με βλέπει παρατάει το κούρεμα κι έρχεται φωνάζοντας στην πόρτα .. ο δράκος σ έστειλε! Ο κόκκινος δράκος.
-Τι έπαθες ρε Βαλεντάιν ? ποιος κόκκινος δράκος… και πράσινα άλογα? να κουρευτώ ήρθα.
-Σιγά μην ήρθες να κουρευτείς, πριν δυο μήνες κουρευτικές! Το Σεπτέμβριο πάλι.Πάμε!Ζάνα τέλειωσε εσύ το κούρεμα. Φεύγω…
-Που πάμε ρε τρελέ? Έχω δουλειά.
-Αν είχες δουλειά δεν θα ερχόσουν! σ έστειλε ο κόκκινος δράκος. Του ζήτησα παρέα. Πάμε! θα σου πω στο δρόμο…

Ο Βαλεντίνο έχει ένα κόλλημα εδώ και κάτι μήνες. Θέλει σώνει και καλά να μάθει τι ήτανε στις προηγούμενες ζωές του. Πιστεύει ότι ήτανε γυναίκα. Θέλει να το αποδείξει , να πείσει τη μάνα του ότι ήταν καρμικό!!!
Με είχε φάει εδώ και κανά εξάμηνο να πάμε να κάνουμε αναδρομή μέσω υπνωτισμού.
Ρε τρέλα κι αυτή….

-Ήρθε ο δάσκαλος! (μου λέει στο αμάξι περιχαρής..)
-Ποιος δάσκαλος καλέ?
-Ο γκουρού! Θα μας δεχτεί για αναδρομή!
-Ρε δεν πας καλά… εσύ να κάνεις ότι θες, εμένα να με αφήσεις, εγώ έχω γκουρού το Οξυζενέ. Κάνω αναδρομές κάθε που με βάφεις..
Θα κάνεις, δε θα κάνω, φτάσαμε στο ….ιατρείο να το πω? Ασραμ να το πω?…
Φτάσαμε τέλος πάντων στον γκουρούπα. (τελείως ξυρισμένο το κεφάλι)
Καθίστε, χαλαρώστε, πιείτε ένα τσάι.
Το πιαμε το πρασινοζούμι το πικρό και αναμέναμε…
Έπαιζε μια μουσική από ήχους της φύσης … άνεμοι, πουλάκια, ποτάμια, θάλασσες , βροντές…..λιοντάρια και ελέφαντες…..από όλα είχε!
μουρμούριζε ο γκουρούπας ….στικάκια και κεριά αναμμένα ….ήρθα κι έγινα ένα με τη μπερζέρα. Λήθαργος, κώμα, ότι θέτε πείτε το. Είχα την αίσθηση του χώρου αλλά όχι του χρόνου. Δεν θυμόμουν τίποτα αλλά άκουσα μετά την κασέτα που έγραφε τη συνεδρία.
Πέντε φορές έχω γεννηθεί και τις πέντε, άντρας! Ρε για δες κάτι πράγματα…
Στην πιο πρόσφατη ζωή μου ήμουν και ποδοσφαιριστής… ρεμάλι της κοινωνίας.
Γυναικάς και πότης. Με είχε καταραστεί όλος ο ξανθόκοσμος της σόου μπιζ.
Η κατάρα μιανής (δε θα την βρω τη ρουφιάνα???) η κατάρα αυτηνής λοιπόν με έκανε να γεννηθώ γυναίκα. Θα ερωτευτώ, ή έχω ερωτευτεί λέει, έναν άντρα από μια φωτογραφία (!) και αυτός θα μου βγάλει την πίστη! Αυτός ο άντρας, θα είναι αυτή!

Γέλαγε το τομάρι ο Βαλεντίνο. Καλά να πάθεις μωρή ξανθιά, καλά να πάθεις να βρεθεί αυτός ο άντρας να με γλιτώσει από σένα, να σου κάνει και καμιά εικοσαριά κουτσούβελα να ρθεις να στρώσεις….

Δε ξέρω τι μας ποτίσανε κει περα, αλλά καλά να πάθει ο Βαγγελοβαλεντίνος.
Ήρθαν και τα δικά του μαντάτα ….
Στην προηγούμενη ζωή του δεν ήταν γυναίκα. Ουχί! Ήτο λέει αστυνομικός (?)
Και στην αμέσως προηγούμενη, ήταν πασάς. Με χαρέμι και γιουσουφάκια!

Τελικά τίποτα δεν πληρώνεται εδώ!
Όλα στις άλλες ζωές, πληρώνονται…