Να τη κι η ξανθιά …

Όχι ! όχι ! δεν ήμουν στας εξοχάς..
Τίμησα την εργατική Πρωτομαγιά εγώ… Την εργατική, με όλη τη σημασία της λέξης όμως ..
Δεν απέργησα εγώ! …Ουχί ! ούτε το μαγιόξυλο έπιασα !
Σκουπόξυλο έπιασα ….
όχι για να πετάξω…..για να βάψω!
(το ταβάνι… με το σκουπόξυλο και το ρολό…τα είδα όλα! )

Ω ναι!
Η ξανθιά, ως άλλος Παπαμιχαήλ πάνω στη σκάλα να στοκάρει τοίχους, να τρίβει πόρτες και κουφώματα….σίχαμα δουλειά…(ήθελα να ξέρα αυτός που ανακάλυψε τη λαδομπογιά πόσο σαδιστής ήταν… μωρέ …ζήτω το πλαστικό!)
Έβαψε που λέτε η Μαγδαληνή μόνη της ( παρακαλώ να σημειωθεί στα πραχτικά το μόνη της ) το δωμάτιο της κίτρινο – πορτοκαλί. Ωραίο αποτέλεσμα! Χαλάλι η κούραση. Το σπίτι βέβαια, μοιάζει με πεδίο μάχης….πρέπει να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Αλλά έχω ψοφήσει δεν αντέχω…. Σέρνομαι …

Αυτό ήταν το πιο περίεργο τριήμερο που έχω ζήσει. Ένοιωσα ως Φοίβος, ως Μαγδαληνός! Το πρωί στη σκάλα, το βράδυ μπάλα !…
Τι ματσάρες ήταν αυτές ? τι θρίλερ ?
πτώμα να είμαι ,να σέρνομαι, αλλά που να ξεκολλήσω…
αχ ρε Ντούσκο! αχ βρε αγόρι μου…. ΑΧ!
Κουπάτος ο γάβρος, κουπάτη όμως και η Μαγδαληνή. Και όχι κυπελλάκι…
Κυπελλάρα ! Ευρώπη λέμε!….. και μη μου στραβομουτσουνιάζετε…και μην πείτε στον πόντο και τα γνωστά αν….
ήταν ματσάρα, έχουμε πιο έμπειρους παίχτες, άντε γειά…

Υ.σ.
Πήρα ένα φίλο γαβρο/ λιβερπουλίτη τηλέφωνο σήμερα και δεν μου απάντησε…
Γιατί ωρέ σύντεκνε δε μου απαντάς?
εγώ το Σήκωσα , το τιμημένο….εσύ θα το σηκώσεις?