Η Κυριακή του Οβελία και τα κουλούρια της Μαγδαληνής...

Έχω πιει το Βόσπορο, έχω καπνίσει τον κάμπο του Αγρινίου, έχω φάει τις στάνες της Ρούμελης… η κατάσταση μου ….επείγον περιστατικό…
Καλά κρασιά σύντροφοι!
Δεν ξέρω αν είναι Πάσχα ή πρωτοχρονιά… δεν ξέρω αν σουβλίσατε δέντρο ή
αν στολίσατε αρνί..Δεν ξέρω αν το φλουρί ήταν στο δικό σας …αβγό….
Δεν ξέρω αν έχω σώας τας φρένας…εκείνο που ξέρω είναι ότι αύριο είναι καθαρή Δευτέρα. Τι γράφω? Μωρέ ακούστε με , την ξανθιά….
αύριο θα εορτάσω την Καθαρά Δευτέρα….…να έρθει στα ίσα του ο οργανισμός, μπας και τη βγάλουμε και φέτος…

ο Χριστός ανέστη, αδέλφια…
ο Ιούδας δεν πέθανε ποτέ.
Ο Πιλάτος, αν και Πόντιος, καθάρισε τη φάση…
Εγώ? Η Μαγδαληνή ρε παιδιά, τόσα πέρασε αυτή, δεν αξίζει η Μαγδαληνή μια αναφορά, μια μνεία?
Θα σας πω για τα κουλουράκια της Μαγδαληνής, και σας διαβεβαιώνω ότι η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή….

Μεγάλο Σάββατο και η αδερφή μου στην κουζίνα τρέχει να προλάβει… μαγειρίτσες, κουλούρια, αβγά….
Εγώ με τον γαμπρό μου στο σαλόνι, παρακολουθούμε Αρσεναλ – Τσέλσι. Ο γαμπρός μου γαύρος και Λιβερπουλίτης υποστηρίζει φανατικά την Αρσεναλ. Εγώ με την Τσέλσι… ο αγώνας εξελίσσεται και φτάνουμε στο 84 όπου ο παιχταράς Ντρογκμπά παίρνει τη μπάλα και καθαρίζει τον αγώνα. 1-2!
Ο τρόπος που πανηγυρίζω κλασσικός. Σφίγγω την μπουνιά, σηκώνω το χέρι ψιλά και αναφωνώ yes, yes. Yes… … βαπόρι ο γαμπρός!
Να πας στην κουζίνα παλιογκαντέμο να φύγεις μπας και χάσετε.
Δεν είχα τέτοια πρόθεση φυσικά, αλλά πάνω στην ώρα ακούγεται η ναζιστική φωνή της Φροιλάιν Ντίτριχ της αδελφής μου, ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΗΗΗΗΗΗΗ!
Έλα μωρή αναίσθητη, μωρή γαϊδούρα να βοηθήσεις… έλα γιατί εσύ λες τον εαυτό σου εγγονή του Ηρώδη, αλλά εγώ θα γίνω Ηρώδης. Έλα να φτιάξεις κανά κουλούρι γιατί τα βλαμμένα ( τα ανίψια μου είναι αυτά) λυσσάξανε να κάνουμε κουλούρια με τις φόρμες (αστεράκια, λαγουδάκια και τα συναφή ) αλλά τα παρατήσανε !
Τι να κάνω πάω…
Είμαι όμως, η μισή στην κουζίνα και η μισή στο σαλόνι να βλέπω την εξέλιξη…
με κράζει κανονικότατα η μάνα μου και παλουκώνομαι στο σκαμνί.
Έτσι είστε?…
πιάνω τα κουλούρια και χαράζω με το μαχαιράκι σε άλλα τη λέξη Τσέλσι και σε άλλα το όνομα του Ντρογκμπα. Δεν έχω σκεφτεί φυσικά τα επακόλουθα , θέλω μόνο να δω τα μούτρα του γαμπρού μου, το βράδυ μετά την Ανάσταση όταν θα πάει να φάει κουλουράκια….
Να σας πω ότι η αδελφή μου και η πεθερά της, είναι πέρα για πέρα θρησκόληπτες και για αυτό που έκανα θα μπορούσαν να με αφορίσουν.
Ευτυχώς που και οι δύο είναι άσχετες με την μπάλα.
Μέσα στη φούρια της η αδελφή μου, φουρνίζει τα κουλούρια και δεν παίρνει χαμπάρι. Το βράδυ μετά τους ασπασμούς και τα τσουγκρίσματα αβγών …έρχεται η επιθυμητή στιγμή όπου ο γαμπρός μου πλησιάζει τη πιατέλα με τα κουλούρια.
Μένει ο τύπος κάγκελο! Το διαβάζει το ξαναδιαβάζει δεν πιστεύει στα μάτια του.
Κρυφογελάει και με κοιτάζει με ύφος. Μου δείχνει με το κεφάλι τη μάνα του και την αδελφή μου.. θα σε πάρει ο έξω απ εδώ, μου λέει, έτσι και σε ανακαλύψουν..
Είναι πολλά? Καμιά εικοσαριά, του απαντώ….
Αν δεν με δώσεις, χαμπάρι δεν θα πάρουν, του λέω…
Αλλά ο Ιούδας, καραδοκούσε…Ο μεγάλος ανιψιός μου…
Μαμά γιατί έγραψες Ντρογκμπά στα κουλούρια?
Τι Ντρογκμπα ρε Δημήτρη του λέει, άσε με τώρα, δεν έχω όρεξη.
Όχι αλήθεια σου λέω, εδώ γράφει Ντρογκμπα…
Για να δω…Μαγδαληνηηηηηη.
(Έρχεται μπόρα και βροχή, φέρτε τις ομπρέλες…)
τώρα να σε δω, μου λέει ο γαμπρός μου..
τι είναι ? λέω ατάραχη στην αδελφή μου.
Τι είναι το Ντρογκμπα που έγραψες στα κουλούρια?
Εεεεεε, είναι η λέξη Πάσχα στα Τούρκικα….
Ο γαμπρός μου στον καναπέ, χτυπιέται στην κυριολεξία…
Έχει και με Τσέλσι (πετάγεται πάλι ο ανιψιός μου )
Αυτό τι είναι με ρωτάει η αδελφή μου, που κάτι δεν της κάθεται καλά.
Ωχ ρε παιδί μου.. Τσέλσι Ντρογκμπά είναι το καλό Πάσχα στα τούρκικα.
Και πότε έμαθες εσύ τούρκικα ? Πετάγεται η συμπεθέρα.
Εεεε! η κα Ντόρα μου το είπε, κι είπα να πρωτοτυπήσω…

Με κοίταζε η αδελφή μου, σου λέει δεν μπορεί, αλήθεια θα είναι…
δεν μπορεί να έχει κάνει καμιά χοντράδα στα δικά μου Πασχαλινά κουλούρια…
Πέρασε το βράδυ με τον γαμπρό μου να μου λέει Τσέλσι Ντρογκμπά κάθε τρις και λίγο. (Ρε σταμάτα ρε θα μας πάρουν χαμπάρι…)

Σήμερα το μεσημέρι, μετά το όργιο τοξινών, ήρθε η κα Ντόρα να πει τα χρόνια πολλά…
Εκεί να σας είχα….
Χριστός Ανέστη, Καλό Πάσχα, αναφωνεί η ξανθιά μου φίλη ( για όσους νομίζεται ότι δεν υπάρχει, η κα Ντόρα είναι υπαρκτό πρόσωπο).
Τσέλσι Ντρογμπά της λέει η συμπεθέρα….

Περιττό να σας πω ότι εγώ κι ο γαμπρός μου έχουμε πέσει κάτω από τα γέλια…
Στην κυριολεξία κάτω, ήταν οι μπύρες και τα κρασιά… κάτω λέμε….
Η κα Ντόρα άναυδη βέβαια να κοιτάζει… μέχρι να σηκωθώ να της εξηγήσω, τι έγινε..
Μπρε σαλόζα , μπρε μυαλά ποτέ δεν θα βάλεις εσύ? Εγώ τώρα, τι να την πω τη γυναίκα? Τσέλσι Ντρογκμπα να την πω?
Μπρε Μαγδαληνή, μπρε σωστό δεν ήτανε αυτό που έκανες… πολλούς Κωνσταντινοπολίτες μπρε έχει η γειτονιά, φαντάζεσαι να το πει και σε κανέναν άλλον? Να της το πεις τζιέρι μου, ωραίο πράγμα δεν είναι να την γελάει ο κόσμος.

Άηντε τώρα να πας στην κα Ελένη και να της πεις, τι έγραψες στα πασχαλινά κουλούρια …την κοπάνισα από το τραπέζι με ελαφρά πηδηματάκια…
και ναμε εδώ να σας τα πρήζω Πασχαλιάτικα…

Καλή χώνεψη αδέλφια!