- Μωρέ τι μας λες! Θα το γράψω. Γιατί να μην το γράψω; Δημοκρατία δεν έχουμε;
- Αμ δεν έχουμε!
- Δεν έχουμε;
- Βλέπεις εσύ να έχουμε;
- Μμμμμμ. Μα εγώ θέλω να το γράψω.
- Ε! γράψτο αλλιώς...
Μια φορά κι έναν καιρό σ έναν πλανήτη του Ηλιακού συστήματος υπήρχε ένα υπέροχο κομμάτι γης. Ένα χωράφι φιλέτο. Στα παλιά χρόνια ονομαζόταν Ελλάς, τώρα πια την ονομάζουν GREECE. Στους παλιούς καλούς καιρούς οι κάτοικοι του χωραφιού ήταν λαμπρά μυαλά. Δίδαξαν στον υπόλοιπο πλανήτη τέχνες και επιστήμες, αθλητισμό και αστρονομία. Μέχρι τον αθλητισμό καλά πήγαιναν, με το που ασχολήθηκαν με την αστρονομία το πράγμα στράβωσε.
Ένα παράξενος τύπος, ο Θαλής από τη Μίλητο κόλλησε άσχημα με τα του ουρανού και άρχισε να στέλνει σήματα για να επικοινωνήσει με άλλες οντότητες. Το σήμα του έπιασαν κάτι πειρατές του διαστήματος κι ήρθαν στη χώρα. Την είδαν και τη λιγουρεύτηκαν (όπως θα έλεγε και ο μπουμπούκος) ήθελαν να την κατακτήσουν.
Οι πειρατές όμως ήταν λίγοι και οι κάτοικοι πολύ. Δεν μπορούσαν να τους επιτεθούν με τα φέιζερ. Έτσι σκέφτηκαν να ψεκάζουν τους κατοίκους με χλιδόσκονη και σιγά - σιγά να εισχωρήσουν... Πέρασαν οι αιώνες και η φυλή σκάρτεψε. Οι κάτοικοι ασχολούνταν με life style, επιθυμούσαν γιότ και τζιπ και εξοχικά στη Μύκονο.
Ζούσαν στα χρυσά κλουβιά τους μακάριοι και πτωχοί τω πνεύματι. Οι πειρατές ανέμεναν και την κατάλληλη στιγμή στείλανε στη χώρα το Γιωργάκη. Εκβιάζοντας και κολακεύοντας διέβρωσαν και τους υπόλοιπους πολιτικούς κι άρχισε το ξεπούλημα. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της χώρας τελούσαν υπό πανικό. Ξαφνικά έχαναν τα πάντα, από άρχοντες ζητιάνοι. Δεν ήξεραν ποιόν να εμπιστευτούν κι άρχισαν να αυτοκτονούν.
Μια πλατινέ κάτοικος ήταν πολύ μπερδεμένη, είδε και κάτι βίντεΑ με τον Κασιδιάκο και τον Μπαλνταδιάρη κι είχε αποσυντονιστεί πλήρως. Ένα βήμα πριν το φασισμό ήτανε και σταυροκοπιότανε να της φύγει το κακό. Φτου, φτου, Καλέ δεν θέλω να γίνω ναζιστούλα... μπααα
μα, με το ζόρι να με κάνετε;
- Και ποιος σε ζόρισε κυρά μου (ερώτηση δημοσκόπου)
- Ε! όχι και ποιος με ζόρισε! Οι πολιτικοί με ωθούν συστηματικά να φασιστοποιηθώ.
- Πως σε ωθούν; Αφού σου δείχνουν όπλα, δολοφονίες, προπηλακισμούς. Εσύ αντί να τους φοβηθείς τους στηρίζεις;
- Δεν το θέλω αλλά με αναγκάζουν. Παίζουν βρώμικο παιχνίδι στην πλάτη όλων μας. Με θεωρούν χλιδοσκονισμένη κι αυτό με εξοργίζει, με κάνει να ταυτίζομαι με τον Ηλία. Παναγία μου δεν είμαι καλά, ταυτίζομαι με τον Ηλία...
(Ακούγεται μια σύντομη μελωδία και εισβάλει στο δωμάτιο η Παναγία...)
- Μη φοβού Μαγδαληνή. Είναι θεϊκή παρέμβαση που μένεις εδώ που μένεις και δε μένεις εκεί που εκλέγεται. Είναι θεϊκή παρέμβαση που ο Δήμαρχος της πόλης σου είναι αυτός που είναι, όπως θεϊκή είναι και η παρέμβαση που ο Ηλίας Π. δεν είναι σαν τον Ηλία Κ.
Όλα υπό έλεγχο λοιπόν μην αγχώνεσαι.
- Και στις Ευρωεκλογές; κι αν κάτσουν κι Εθνικές; Εκεί τι κάνω;
- Αααα! Εδώ δεν έχει θεϊκή παρέμβαση, δεν μπορούμε να επεμβαίνουμε παντού, υπάρχει και το οφίτσιο της ελεύθερης βούλησης (τρομάρα σας).
- Πρέπει ΕΣΥ να επιλέξεις, εγώ μόνο μια συμβουλή μπορώ να σου δώσω. Άκου τα πάντα και μη πιστεύεις τίποτα. Την ώρα που θα μπεις στο παραβάν follow your heart...
ΥΓ. Καλή άνοιξη αναγνώστη μου, να χαμογελάς!
