...της άνευ χρήμασι εκδιδομένης ξανθιάς γυναικός το ηλεκτρονικό κιγκλίδωμα...

Ο καπετάν Μανούσος κι η Φανή

Η πρώτη γυναίκα του καπετάνιου.
Θα ταν και η μοναδική, μα του φυγε νωρίς…
Ήθελε να μείνει μόνος, να περιμένει να την ξαναδεί μα γκαστρώθηκε η αδελφή του Αρίστου μ έναν Ηρακλειώτη που την έκανε για Πειραιά…Την πήρε ο Μανούσος, να μην ακουστεί πράμα….
Θεό του τον είχε ο Αρίστος.. που τανε κι ο μόνος που ξερε…

Όταν γνώρισε τη Φανή, ήταν 18 ετών .Εκείνη ήταν 22.
Ένα πρωί το ακατοίκητο σπίτι του Φράγκου, άνοιξε τα παράθυρα…
Το βάφανε, το ξαέριζαν.
Βούιξε η γειτονία…. Το αγόρασε μια οικογένεια από την Αίγυπτο.
Η κόρη τους φιλάσθενη, δεν άντεχε το βαρύ ζεστό καιρό της χώρας των ερήμων κι έψαχναν μια Αίγυπτο αλλού. Τη βρήκαν απέναντι…

Μπαγκάζια κι έπιπλα στην κοινή θέα. Μαζεύτηκε κι η γειτονιά για τα καλωσορίσματα. Ο Μανούσος με τον Αρίστο έστριβαν τα πρώτα τους τσιγάρα στην πίσω αυλή και δεν πήραν χαμπάρι την άφιξη.
Το μεσημέρι η μάνα του, είχε προσκαλέσει τους νέους γείτονες για φαγητό. Δεν είναι εύκολο να έχεις μετακόμιση και να βάζεις και τσουκάλι στη φωτιά….
Η Φανούλα ήταν μια λεπτοκαμωμένη κοπελίτσα με μακριά μαλλιά. Ήσυχη καθόταν στο τραπέζι και δεν μιλούσε. Ο Μανούσος την κοίταζε γοητευμένος. Το μάτι του είχε συνηθίσει στο σκαρί των γυναικών του χωριού. Δυνατές γυναίκες με σκληρά χαρακτηριστικά.
Η Φανούλα ήταν αλλιώς. Εύθραυστη! Χαμογέλαγε κι έλεγες θα σπάσει…
Αρίστο! Είπε το απόγευμα στο κολλητάρι του… θα γίνει δικιά μου, ο κόσμος να χαλάσει.
Δεν χάλασε ο κόσμος που έκανες δικιά σου τη μάνα της Λεμονιάς, θα γίνει μ αυτή?
Δεν είναι το ίδιο ρε Αρίστο! Την είδα κι ακόμα απ το μυαλό μου δεν έχει βγει…
Πέρασαν δυο μέρες κι η Φανούλα δεν είχε εμφανιστεί στην πλατεία.
Όλοι το βράδυ, μαζεύονταν στην πλατεία. Έπαιζαν λύρα, τ αγόρια μάθαιναν τα όπλα, σκάρωναν μαντινάδες, οι γυναίκες έλεγαν ιστορίες…
Η νεόφερτη οικογένεια δεν εμφανιζόταν. Έδιναν κι έπαιρναν τα κουτσομπολιά.
Το σπίτι του Φράγκου το θεωρούσαν στοιχειωμένο. Χρόνια ακατοίκητο, κλειστό.
Ο Φράγκος είχε πεθάνει μόνος στο σπίτι μέσα. Παράξενος γέρος! χωρίς φιλίες στο χωρίο… κάνανε τρεις ημέρες να τον ανακαλύψουν! Είχε αφήσει στερνή επιθυμία να τον κάψουν…Ο παπαγιώργης ούτε να τ ακούσει. Στη δική του ενορία, δεν καίνε παρά μόνο τον Ιούδα την Ανάσταση..
Τον έθαψαν κι ο θρύλος τον θέλει να τριγυρνά στα μνήματα…

Ο Μανούσος ήθελε να την ξαναδεί. Τα βράδια πέρναγε από το σπίτι και κοιτούσε τα παράθυρα. Τίποτα! Κλειστές κουρτίνες…
Ένα βράδυ γύριζε μαζί με τον Αρίστο και κοιτάζοντας, την είδε!
Είχε πανσέληνο! Εκείνη του Αυγούστου, την πιο λαμπερή πανσέληνο του χρόνου.
Είχε βγει να τη δει!
Αρίστο φευγα, φευγα …θα ρθω μετά…
Χάρμα οφθαλμών ήταν η Φανούλα... Φορούσε ένα μακρύ νυχτικό και με τα λυτά μαλλιά της να ανεμίζουν, θύμιζε ξωτικό.
Τρόμαξε ο Μανούσος και ντράπηκε! Η Φανή είναι μωρέ! Η Φανούλα….
Πρέπει να τραβήξω την προσοχή της, κάτι πρέπει να κάνω. Δεν ήθελε να τη φωνάξει.
Θα τον άκουγαν…
Ένα λουλούδι! Πρέπει να της πετάξω ένα λουλούδι….
Γύρω του θάμνοι, σκίνα …
Μόνο το γιασεμί!…μόνο αυτό κάνει.
Έκοψε τον μικρό ανθό και τον πέταξε. Τον πήρε ο άνεμος και τον προσγείωσε άδοξα.
Έκοψε άλλο….. το ίδιο…
Κάθισε να σκεφτεί. Ένοιωσε στην τσέπη του το ξένο σώμα..
Ναι μωρέ ! με τη σφεντόνα… πως δε το σκέφτηκα….
Τοποθετεί το λουλουδάκι στη σφεντόνα αλλά ο άνεμος δεν του κανε τη χάρη.
Πρέπει να το δέσω σε κάτι βαρύ… να αντισταθεί στον άνεμο να τον διασχίσει και να φτάσει…. Τι όμως? Ξανάκατσε… μια πέτρα του τρύπησε το χέρι…
Έκοψε ένα γιασεμί μαζί με το κλαδί και το δεσε στην πέτρα….
Μ αυτό θα φτάσει….

Ήταν ώρα να μπει μέσα η Φανούλα, είχε κουραστεί να στέκεται. Γύρισε την πλάτη της να διασχίσει το κατώφλι και ….
Στο κεφάλι της προσγειώθηκε το δωράκι του Μανούσου… πέτρα και γιασεμί.
Το κλαδί δηλαδή μόνο, γιατί ο μικρός ανθός είχε πάει περίπατο…
Πάρτη κάτω τη Φανούλα…
Έφτασε σκασμένος από το τρέξιμο ο Μανούσος στον αχυρώνα.
Ο Αριστάκης κρατούσε την κοιλιά του και κυλιόταν απ τα γέλια.
Με τη σφεντόνα ορε παντέρμε? Χαχαχαχαχαχαχαχα. Αυτό είναι που λέμε τη βάρεσε ο έρωτας κατά κούτελα? Χαχαχαχαχαχαχαχα…
Σκάσε Αριστο, σκάσε μη την πληρώσεις εσύ.
Έσκασε ο Αρίστος έσκαγε κι ο Μανούσος… οφού μωρέ οφού, ίντα παθα ο κουζουλός.
Το βράδυ στην πλατεία το κουτσομπολιό είχε ανάψει…
Ναι, ναι … τη βρήκε ο πατέρας της στην αυλή. Μια πέτρα δεμένη με κλωνάρι την χτύπησε στο κεφάλι. Όρκο παίρνει ο παραγιός, ήρθε η πέτρα από το πουθενά.
Και να ταν σκέτη πέτρα, εντάξει… μα είχε και τα μάγια πάνω…
Μάγια! Μπορεί να είναι ο Φραγκος, να ενοχλήθηκε που του χαλάσανε την ησυχία…

Αυτό το περιστατικό ήταν και η αιτία για την αρχή των βασάνων της Φανούλας…
Την είχανε για πειραγμένη….
Τετρακόσα τα είχε η Φανούλα…μη σας πω και πεντακόσα… όσα και του καπετάνιου…
Την άφησε τη φήμη ο Μανούσος… δεν είπε λέξη…ούτε ο Αριστάκης φυσικά.
Την απέφευγαν τα αγόρια τη Φανούλα…
Βρώμα είχε βγάλει ο Αρίστος, (φυσικά δασκαλεμένος από τον κάπτεν) ότι η Φανούλα μιλούσε με τον Φράγκο…
Το έφερε απ εδώ, το πήγε από κει..... την πήρε! Με παπά και με κουμπάρο…
ποιόν άλλο? …τον Αρίστο φυσικά!

30 σχόλια:

eirini είπε...

χαχαχα... τελικά μεγάλη μορφή αυτός ο Μανούσος! Του βγήκε σε καλό όλο αυτό! Την καημένη την Φανούλα να μην την πλησιάζει κανείς! Να σε περνάνε για τρελλη και να μην φταις κιόλας! Ωραίο το κόλπο του Μανούσου για να την παντρευτεί!!!
Βάλε μας κι άλλη ιστορία από την ζωή του Μανούσου, μ'άρεσε!

Unknown είπε...

ωραία ιστορία....με καλό νόημα....
όποιος θέλει να πάρει κάτι...το παίρνει δε μπά να κτυπιούνται..θα την πάρει.....και ο νοών νοήτω

τα σέβη μου.......χαχα

dsquared είπε...

Δηλ. αμα φαω καμια πετρα θα ειναι απο ερωτα? χα, χα!
din

Κράμα είπε...

Πότε την έθαψε δε μας είπες....
Γιατί ακολουθούν κι άλλες 2.
Κανω υπομονή και περιμένω τη συνέχεια.
Φιλιά ξανθό μωρό.

Σταυρούλα είπε...

Ομορφη ιστορία μου άρεσε.Μπαγαπόντης ο Μανούσος!

Phivos Nicolaides είπε...

Άσε ρε φίλε τη Φανή...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

MΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ.ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

Φοίβη είπε...

ΕΙΡΗΝΗ μου γεια σου...
Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία…
όταν την έγραφα, τη ζούσα!
Χαίρομαι, γιατί το σχόλιο σου, μου δείχνει ότι κατάφερα να περάσω κάτι από την προσωπικότητα του καπετάνιου.

Σ ευχαριστώ…..

Φοίβη είπε...

ΕΠΙΤΙΜΕ...
και τα δικά μου σέβη.

έτσι είναι επίτιμέ μου...
ο νοών νοήτω!


καλές ρακές...

Φοίβη είπε...

DIN....
αν έχει πάνω πρασινάδα πονηρέψου!
έχει κι εγγόνια ο καπετάνιος...

Φοίβη είπε...

καλώς την ΕΒΙΤΑ.
υπομονή!

θέλει διάθεση, έμπνευση, οίστρο...

μ αρέσει όμως που το γράφεις...να την πω την αμαρτία μου!
άμα δεν το πείτε...που να ξέρω αν το κάνατε κέφι!

φιλιά κι από μένα...

Φοίβη είπε...

καλώς τη ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
χαίρομαι που σε βρίσκω εδώ και που καταθέτεις και το καλό σου λόγο..

wellcome

Φοίβη είπε...

ΦΟΙΒΟ μου...
που να την αφήσει τη Φανή!
δεν την άφηνε με τίποτα...
έτσι είναι ο σωστός ο άνδρας...

ευχαριστώ σε, που ρθες....

Φοίβη είπε...

καλώς το ΣΚΡΟΥΤΖΑΚΟ.
χαίρομαι που σου άρεσε και χαίρομαι που το καταθέτεις...

σ ευχαριστώ...
ευχές για μια καλή εβδομάδα...

Unknown είπε...

καλή σας εβδομάδα.......χικ χικ

Ανώνυμος είπε...

Στο πα εγώ, μοναδικός ήταν ο Μανούσος , αν ήταν αλλος το πολύ πολύ να την έκλεβε την Φανή, αλλά αυτός άλλο πράμα,

σε φιλώ γλυκά


ααα
και μην διαβάζω χαζά, κουζουλό παλληκάρι ο Μανούσος, αλλά τις φάσεις της ζωής του γραμμένες από σε τις περιμένουμε

καλό σου βράδυ Κυρά μου

kopria είπε...

Πολύ όμορφη ιστορία αλλά και η γραφή σου καταπληκτική Φοίβη μου.

Φοίβη είπε...

καλή εβδομάδα ΕΠΙΤΙΜΕ...


να περάσεις καλά!
φιλιά.

Φοίβη είπε...

ΛΕΝΑΚΟ..
που είσαι φιλενάδα? ανησύχησα...
το ψυχανεμιζόμουνα πως θα σου αρέσει ο καπετάνιος και χαίρομαι που δεν έπεσα έξω.
να σου πω όμως ρε Λενάκο…καμιά φορά αναρωτιέμαι κι εγώ…
είναι κατανοητά αυτά που γράφω? Αρέσουν στον κόσμο?
Τα σχόλια τα δικά σας, είναι θετικά, είμαστε μια παρέα και το απολαμβάνω..
Βλέπω και καινούργιους και χαίρομαι…
Έχω όμως και κάποια μέιλ που με μπερδεύουν…
Δεν καταλαβαίνουν λένε τι εξυπηρετούν αυτές οι ιστορίες…
Τι να πω…
Στο μόνο που στοχεύω είναι να χαμογελάμε λίγο…

Ευχαριστώ για την πάσα, κοριτσάρα μου

Φιλιά κι από μένα …

Φοίβη είπε...

ΠΟΛΥΚΑΡΠΕ μου...

σ ευχαριστώ.
απο σένα αυτό το σχόλιο μετράει παραπάνω...
δεν έχω καταφέρει να σε διαβάσω ακόμα...αλλά εδώ, δίπλα μου σ έχω!
θα έρθει η ώρα.

φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

δεν τους είπες μωρε κι εσύ για τα ποσοστά που παίρνεις δημοσιεύοντας τέτοιες αναρτήσεις???
για τα χρήματα που βγάζεις μεσα από τις έμμεσες διαφημισεις που κάνεις???
πχ.
σ αυτήν την ανάρτηση όλοι τρέξαμε να αγοράσουμε σπόρια για γιασεμί
στην προηγούμενη εξαφανίστηκαν τα κόκκινα φουστάνια από τις βιτρίνες, άσε που και ο τουρισμός στο Ηράκλειο ανέβηκε κατακόρυφα...

μωρέ Μαγδαληνή τρέλα πουλάνε???
η πολύ ψαγμλένοι είναι αυτοί ή δεν ξέρω κι εγώ τι...

Λενάκος τα χει βάλει όλα στον αυτόματο και τρυγύρω καταστρέφεται το σύμπαν, σ ευχαριστώ που ρώτησες.

φιλια

kopria είπε...

Ε αφού μπήκες στον κόπο να με αγοράσεις (έγινα και αγοραίος :P )
όταν με τελειώσεις να γράψεις και μια κριτική αφού γράφει τόσο καλά...

Χιουης είπε...

ΒΡΕ ΤΟΝ ΜΑΝΟΥΣΟ !

ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ είπε...

Καλησπέρα....σήμερα σε ανακάλυψα, γράφεις πολύ ωραία...Δείχνεις άτομο εκτός ''στάνης''
Καλή συνέχεια....
ΧΡΟΝΟΣ

Φοίβη είπε...

ΚΥΚΕΟΝΙΝG ...
χαίρομαι που σε βρίσκω εδώ.

Φοίβη είπε...

ΧΡΟΝΕ...
Καλώς ήρθες.

Με τιμά το σχόλιο σου.
Σ Ευχαριστώ.

tsaousa είπε...

Μεγάλη μούρη ο Μανούσος. Συγκερασμός καλού-κακού (ε, κακός ήταν αφού έβγαλε κυριολεκτικά βαρεμένη τη Φανή..)

Καλά σου γράφουν ότι δείχνεις εκτός στάνης.
Έχεις μοναδικότητα στα κείμενα σου.

Φοίβη είπε...

γειά σου ΤΣΑΟΥΣΑ.
είσαι άτομο που δε μασάει τα λόγια του. γιαυτό και χαίρομαι που το διέκρινες και το γράφεις...

ο Μανούσος ήταν, είναι, διάβολος και άγγελος, όπως κι εγώ, όπως και εσύ.

σ ευχαριστώ..

tsaousa είπε...

Πολύ σωστή η παρατήρηση σου.

Theogr ο κηπουρός είπε...

Καλησπέρα. Στο blog μου σε περιμένει ένα βραβείο. Αν θες πέρνα να το πάρεις.