...της άνευ χρήμασι εκδιδομένης ξανθιάς γυναικός το ηλεκτρονικό κιγκλίδωμα...

Κι όμως ακούει….

Ξέρεται τα πάρτι των συμμαθητών ? Αυτά που μαζεύονται μετά από 20 χρόνια για να αναπολήσουν το παρελθόν? το προετοιμάζανε κάτι μήνες κι έσκασε χθες που ρίχνε καρέκλες… Έκανα την καρδιά μου πέτρα και πήγα…
Το σπίτι ? στην παραλιακή. Ξέρετε την παραλιακή πως είναι όταν βρέχει? μια ουρα σαλιγκαριών...
Έφτασα κάποτε και αφού ασπάστηκα δις, την οικοδέσποινα, πλησίασα μια γυναικοπαρέα….καλησπέρα και τα τετριμμένα , μπλα μπλα μπλα, παντρεύτηκες χώρισες , παιδιά? ο αχαΐρευτος ο σύζυγος και τα λοιπά άχρηστα .
Θα πέρασε κανα μισάωρο και ακούω μια φωνή γνωστή και άγνωστη, βλέπω μια μορφή γνωστή και άγνωστη…
Μαγδαληνή!
Ναι εγώ! ( χαμογελάω αμήχανα δεν πάει το μυαλό μου πουθενά, ποια είναι αυτή? Τα μάτια της κάτι μου λένε…)
Ρε Μαγδαληνή, η Βαγγελιώ είμαι, η διπλανή σου…
Η Βαγγελιώ? Η διπλανή μου, που? Εγώ καθόμουν με την Εύα, την……
Εύα? … έχω μείνει και την κοιτάζω και δεν ξέρω τι να πω, χάρηκα, λυπάμαι…
Με την Εύα περάσαμε δίπλα, δίπλα, 6 τάξεις… και να μη θες, δένεσαι!
Δεν είχαμε τίποτα κοινό, μα μας ένωνε το ίδιο θρανίο για 6 χρόνια. Δεν την άλλαζες την Εύα! ήταν ο άνθρωπος που δεν υπήρχε... Αθόρυβη!
Στην τελευταία τάξη του Λυκείου, ένα μεσημέρι στη μάντρα του σχολείου, λέγαμε η καθεμιά τι θα ήθελε να κάνει στη ζωή της… η Εύα ήθελε σύντομα οικογένεια και παιδιά…τα απέκτησε …

Βγήκαμε, παρόλο τον μαύρο ψόφο στο μπαλκόνι για ανεφοδιασμό σε νικοτίνη
και χαζεύοντας τον συννεφιασμένο ουρανό αμίλητες, αναπολούσαμε το τότε.
Είσαι ευτυχισμένη Μαγδαληνή ? Μου λέει έτσι εντελώς ξαφνικά..
Ξέρω και γω …Καλά είμαι ρε Εύα…τι είναι η ευτυχία?
Δεν ξέρω, γι αυτό σε ρωτάω, εγώ ήθελα οικογένεια και εσύ ονειρευόσουν να αλλάξεις τον κόσμο….τον άλλαξες?
Τον δικό μου τον διαμόρφωσα Εύα, τον έφερα νομίζω στα μέτρα μου.Εσύ?
Κι εσύ έφτιαξες αυτό που επιθυμούσες, είναι στα μέτρα σου?
Νομίζω πως όχι… είμαι σύζυγος, είμαι μητέρα, μα δεν είμαι γυναίκα. Δεν είμαι εγώ.
Είμαι η Βαγγελιώ, δεν είμαι η Εύα…
Γιατί έγινες Βαγγελιώ?
Εσύ γιατί έγινες Μαγδαληνή?
Γιατί δεν είμαι μάνα, δεν είμαι σύζυγος…
Δηλαδή ή Μαγδαληνή ή Βαγγελιώ? Αυτό ισχύει δηλαδή? Δεν υπάρχει κάτι άλλο κάτι στη μέση?
Αυτή την ερώτηση Ευάκο μου την έθεσα στον Ύψιστο και πέθανε στο γέλιο.
Έχεις ακόμα αυτή την λόξα? Να μιλάς με το Θεό?
Την έχω Εύα μου! Την έχω….
Σ άκουσε ρε Μαγδαληνή ποτέ?
Ναι ρε Εύα, ακούει!….άμα τον πιστεύεις ακούει…

5 σχόλια:

Artistz είπε...

...Μολις ξυπνησα..αναψα τσιγαρο και ηρθα στη κυβερνουσαλημ σου για το πορισμα που λεγαμε..με προλαβες..το πορισμα εχει κενα..πιστεψε με βρισκομαι σε καλο δρομο..υπαρχει ενα πολυ ωραιο ρητό..και μου βγαινει και εμενα τελευταια..εχω αφησει για λιγο το ''κι ομως ακουει..''και εχω παει στο αλλο..''αν το πιστεψεις εσυ θα γινει..αρκει να το πιστεψεις με πραξεις και οχι με λογια..''τοτε θα σε ακουσει..οσο για το πορισμα ειλικρινα σε ολες σου τις αναρτησεις ενα πεπλο μηστηριου..και βεβαια καταλαβαινω σχεδον τα περισσοτερα απο οσα λες..αλλα καμια φορα ξερεις..χρειαζεται λιγος χρονος για αφομοιωση...

μολις ξυπνησα που λες μετα απο μια καλη και αγωνιστικη μερα..παρε και ενα τραγουδακι να ακουσεις..

http://www.youtube.com/watch?v=krbv9Ff5zhc

..και δωσε βασει στους στιχους..εαν εχεις ορεξη ακουσε το καλα..πιστεψε με αξιζει..

Unknown είπε...

καλό σου μηνα...
και ασφαλώς ακούει ....όμως ακούει όχι παρακούει....

η γυναίκα μητέρα σύζυγος ....είναι στο χέρι της και στο χέρι του αντρα που επιλέγει για την ζωή της....αυτα τα αλλοθι δεν τα μπορώ....είμαι συζυγος είμαι μητέρα δεν είμαι γυναίκα...έλεος τι αλλο θεε μου...ο άνθρωπος παντελως ανικανοποίητος....δεν μας φτάνει τίποτα....τι να σου κάνει και αυτος εκεί πάνω.....
η μαγδαληνή διαμόρφωσε το τώρα η το μετά..?στην ζωή της....
αυτες οι συγκεντρώσεις είναι πολύ ωραίες σε γυρίζουν πίσω σε ωραίες εποχές αλλά βλέπεις ίσως την εξέλιξη των φίλων των τότε ...και ίσως να αναπολεις χαμένες ευκαιρίες που χάθηκαν....ισχυει για όλους μας βέβαια....για την ευα....που έγινε βαγγελιώ...να είναι καλά η γυναίκα...θα ηταν μάλλον χρήσιμη η χθεσινή συνάντηση..
πολύ ωραια θα πέρασες...μπράβο μαγδαληνή...αλλα βρε παιδί μου έρωτα που εχεις με τον....επάνω ξέρεις πω πω....γι αυτο έχει καβαλήσει το καλάμι....

μεγάλε για ψάρεμα πήγες σήμερα η στο γηπεδο....χαχαχα....

Φοίβη είπε...

Αντώνη
Σε καλό δρόμο είσαι σίγουρα! τις βρεις, δεν τις βρεις, τις τρέλες της Μαγδαληνής…
Τις ίδιας άποψης είμαστε στο θέμα του… πιστεύω.
Εμείς είμαστε αυτοί που κάνουμε τα θαύματα, εμείς και τις καταστροφές…
Το video το είδα! Ταμάμ!
μου άρεσε που η… σκληρή… μουσική, είχε ευαίσθητο στίχο και εικονογράφηση του ήρωα μου! εύγε μουσικέ επενδυτή της Κυβερνουσαλήμ….

Παναγιώτη
Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω στη θέση της Εύας, αλλά πίστεψέ με, αυτό που είδα εχθές ,δεν με έκανε να πω, πως οι ΓΥΝΑΙΚΕΣ είναι ευτυχισμένες. Δεν μπορούν, δεν έχουν χρόνο, διάθεση, κουράγιο να είναι γυναίκες. Είναι ευτυχισμένες ΜΗΤΕΡΕΣ .
Πολλά μπορούμε να πούμε, αλλά αν είναι στο χέρι τους όπως λες, τότε όλες είναι κουλές….
Ρωτάς για το τι διαμόρφωσε η Μαγδαληνή. Το τώρα φυσικά! Το μέλλον θα διαμορφωθεί αύριο, μεθαύριο, από μένα, από την τύχη από πολλά…
Ξέρω πως πολύς κόσμος διαφωνεί μαζί μου, μα εγώ έχω τα δικά μου πιστεύω..
Σχολιάζεις τον …έρωτα μου… με τον πάνω,
Μου δίνεις την ευκαιρία να μεταφέρω κάτι που θέλω



Η Κυβερνουσαλήμ, η Μαγδαληνή κι ο Μάνος είναι άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους.
Δεν μπορεί να αλλάξει ο κύριος ήρωας της, είναι η μούσα της ! πώς να το πω!
Από αυτόν γεννήθηκε η Μαγδαληνή, ως σελίδα, και σε αυτόν θα αναφέρεται.
Δεν θα έρθουν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα….

Unknown είπε...

κατάλαβα .....
νάσαι καλά...
αλλά το σχόλιο μου ειχε όπως πάντα διάθεση να σε πειράξει...ελαφρως..
και για τα πιο πάνω σχόλια σου θα με βρεις σύμφωνω....

ευχαριστώ

alter ego είπε...

Καλησπέρα. Άργησα βλέπω, αλλά δεν ανησυχώ…
Το ποδαρικό του Αντώνη με καλύπτει. Γειά σου ρε αντώνη που τα λες τα πραγματα σταρατα.
Ξανθούλα είδες τις συνομήλικες κυρίες και σταυροκοπήθηκες που ο δικός σου είναι πνεύμα; …σε καταλαβαίνω, κι εγώ σταυροκοπιέμαι γι αυτό..
φίλε μου Παναγιώτη… με αναζητάς…
ναι, ναι , για ψάρεμα πήγα, σαν γνήσιος μαθητής του Μάνου.

Αν κινδυνεύει η Κυβερνουσαλήμ από διαπλοκές, να μου το πεις.